Όταν ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο κάθισε και τον καμάρωσε.
- Μπράβο μου, είπε, έκαμα ωραία δουλειά. Έφτιαξα περιβόλια, δάση, ποτάμια, βουνά, λίμνες, θάλασσες, ζώα, ψάρια, πουλιά! Χαρά Θεού να τα βλέπει και να τα χαίρεται όλ' αυτά ο άνθρωπος!... Ελπίζω να τ' αγαπήσει, να τα σεβαστεί και να ζήσει χαρούμενος κι ευτυχισμένος.
Αλλά ο άνθρωπος δε σεβάστηκε το ωραίο περιβόλι του Θεού. Έκοψε τα δέντρα, έκαψε τα δάση, μόλυνε τις θάλασσες, τις λίμνες και τα ποτάμια, κυνήγησε και σκότωσε τα ζώα και τα πουλιά κι έχτισε πολυκατοικίες κι έκλεισε μέσα τα παιδιά. Και τα παιδιά άρχισαν να κλαίνε και να νιώθουν δυστυχισμένα. Τότε ο Θεός είπε:
- Μέχρι να καταλάβει ο άνθρωπος τι έκανε στο περιβόλι του και να το ξαναφυτέψει, για να μη νιώθουν τα παιδιά δυστυχία, θα βάλω τις γιαγιάδες να τους λένε παραμύθια.
- Εγώ, όμως, δεν έχω γιαγιά, φώναξε ένας κοκκινοτρίχης πιτσιρικάς.
- Μη στενοχωριέσαι αγόρι μου. Εσύ θα τα διαβάσεις...
Η Στέλλα Αρκάδη γεννήθηκε στις Βρύσες Αποκορώνου Χανίων Κρήτης. Σπούδασε θέατρο. Παρουσιάστηκε στα γράμματα σε ηλικία δεκαοχτώ ετών. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την απόδοση-διασκευή παιδικών λογοτεχνικών βιβλίων. Το 1990 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο "Χωρίς εισαγωγικά". Ακολούθησαν έκτοτε: "Δέκα νύχτες και δυόμισι παραμύθια" (διηγήματα), "Ευλογημένη βροχή" (ποίηση), "Τοπία και σώματα" (θέατρο), "Γράμματα στον Αλέξανδρο" (ποίηση), "Η νίκη της Σαμοθράκης" (ποίηση). Στο θέατρο έπαιξε, σκηνοθέτησε κι έγραψε: "Θάλαμος Νο 6", διασκευή της ομώνυμης νουβέλας του Α. Τσέχοφ, "Κι όμως μελόδραμα", "Τοπία και σώματα" και τη μετάφραση "Οι δανειστές" του Α. Στρίνμπεργκ. Είναι μέλος του Σωματείου Ηθοποιών, τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
