Παράπλευρες απώλειες

Κοινωνικές ανισότητες στην εποχή της παγκοσμιοποίησης
Συγγραφέας : Bauman, Zygmunt
Μεταφραστής : Παραδέλλη, Εύα
Επιμελητής : Παραδέλλης, Θεόδωρος
Εκδότης : Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου
Έτος έκδοσης : 2012
ISBN : 978-960-8219-84-7
Σελίδες : 269
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Κοινωνικές επιστήμες Κοινωνική πολιτική Παγκοσμιοποίηση

15.98 € 11.19 €




Ο όρος "παράπλευρες απώλειες" έχει προστεθεί πρόσφατα στο λεξιλόγιο των στρατιωτικών δυνάμεων κι αναφέρεται στις αθέλητες συνέπειες ένοπλων επεμβάσεων, συνέπειες απροσχεδίαστες αλλά επιβλαβείς, και συχνά με τεράστιο ανθρώπινο κόστος. Όμως οι παράπλευρες απώλειες δεν περιορίζονται στον κόσμο των στρατιωτικών επιχειρήσεων - αποτελούν και μια από τις πιο εμφανείς κι εντυπωσιακές διαστάσεις της σύγχρονης κοινωνικής ανισότητας. Το εύφλεκτο μείγμα της αυξανόμενης κοινωνικής ανισότητας και του αυξανόμενου βάρους των ανθρώπινων δεινών, τα οποία περιθωριοποιούνται ως "παράπλευρες" απώλειες, καθίσταται πλέον μια από τις πιο κατακλυσμιαίες απειλές της εποχής μας. Από την επικρατούσα πολιτική τάξη, η φτώχεια αντιμετωπίζεται συνήθως ως πρόβλημα νόμου και τάξης - ένα ζήτημα που αφορά το πώς θ' αντιμετωπιστούν άτομα, όπως για παράδειγμα οι άνεργοι νέοι, που έρχονται σε σύγκρουση με το νόμο. Αλλά η αντιμετώπιση της φτώχειας ως ποινικό πρόβλημα συσκοτίζει τις κοινωνικές ρίζες της ανισότητας, οι οποίες συνίστανται στο συνδυασμό αφενός μιας καταναλωτικής φιλοσοφίας ζωής που διαιωνίζεται και διαχέεται από μια οικονομία προσανατολισμένη στον καταναλωτισμό κι αφετέρου μιας ραγδαίας συρρίκνωσης των ευκαιριών ζωής που είναι διαθέσιμες στους φτωχούς. Στο σύγχρονο, ρευστό νεωτερικό κόσμο μας οι φτωχοί είναι η παράπλευρη απώλεια μιας κοινωνίας καθοδηγούμενης από το κέρδος και προσανατολισμένης στην κατανάλωση - είναι "ξένοι εντός", οι οποίοι στερούνται τα δικαιώματα που απολαμβάνουν άλλα μέλη της κοινωνικής τάξης πραγμάτων. Στο καινούργιο αυτό βιβλίο του ο Zygmund Bauman -ένας από τους πιο πρωτότυπους και σημαντικούς κοινωνικούς στοχαστές της εποχής μας-εξετάζει την επιλεκτική συνάφεια ανάμεσα στην αύξηση της κοινωνικής ανισότητας και την άνοδο του όγκου των "παράπλευρων απωλειών", και διερευνά τις επιπτώσεις και το κόστος τους.

Ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν γεννήθηκε στο Πόζναν της Πολωνίας το 1925. Σε ηλικία 18 ετών κατετάγη στον Ελεύθερο Πολωνικό Στρατό και πολέμησε ενάντια στη ναζιστική κατοχή. Παρέμεινε στο στρατό και μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου αλλά τελικά αποστρατεύτηκε εξαιτίας της αντισημιτικής εκκαθάρισης. Ο Μπάουμαν ολοκλήρωσε μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών στις κοινωνικές επιστήμες και το 1954 έγινε λέκτορας στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας. Ζει από το 1968 στην Αγγλία. Από το 1972 μέχρι το 1990 διετέλεσε καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Λιντς. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια του Λιντς και της Βαρσοβίας. Η σκέψη του Μπάουμαν έχει δεχτεί επιρροές από σημαντικούς διανοούμενους του 19ου αιώνα, όπως τον Καρλ Μαρξ και τον Μαξ Βέμπερ, αλλά και του 20ού αιώνα, όπως τον Τεοντόρ Αντόρνο, τον Κορνήλιο Καστοριάδη και τον Εμανουέλ Λεβινάς. Ο Μπάουμαν πιστεύει ότι η κοινωνιολογία είναι υπόθεση ηθική: "Το να σκεφτόμαστε κοινωνιολογικά σημαίνει ότι καταλαβαίνουμε περισσότερο τους ανθρώπους γύρω μας, κατανοούμε τις ελπίδες τους και τις επιθυμίες τους, τις ανησυχίες και τα προβλήματά τους". Έχει τιμηθεί με τα βραβεία European Amalfi Prize for Sociology & Social Sciences (1990) και Adorno (1998).






e-mail Facebook Twitter