Tο βιβλίο πραγματεύεται τις σχέσεις της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967 με τις χώρες που βρίσκονταν υπό κομμουνιστικό καθεστώς, σχέσεις στις οποίες συναντιόνταν τα δύο αντίθετα "άκρα" του πολιτικού φάσματος.
Φωτίζει μια πτυχή της πολιτείας του στρατιωτικού καθεστώτος, αλλά και του ψυχρού πολέμου, όπως επίσης και μια σχετικά άγνωστη περίοδο της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Η διερεύνηση αυτή, με τη βοήθεια πλούσιου και μέχρι σήμερα αναξιοποίητου αρχειακού υλικού, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για τη σύγχρονη πολιτική ιστορία.
Με τη χρονική και ιδεολογική απόσταση που μας χωρίζει πλέον από την εποχή εκείνη, οι σχέσεις ανάμεσα στα κομμουνιστικά καθεστώτα και την ελληνική δικτατορία δεν φαίνονται πλέον τόσο "παρά φύσιν" και οι λογικές που ενίοτε ωθούσαν και τις δύο πλευρές προς την προσέγγιση είναι απόλυτα κατανοητές και δεν εκπλήσσουν. Εξακολουθεί όμως να προκαλεί ενδιαφέρον το σύνθετο παιχνίδι ανάμεσα στην αντίθεση και τη συνεργασία τους, σε ένα πλαίσιο όπου άλλοι σημαντικοί παίκτες και παράγοντες ήταν οι Δυτικοευρωπαϊκές χώρες, οι ΗΠΑ, οι αντιθέσεις ανάμεσα στα κομμουνιστικά καθεστώτα, καθώς βέβαια και η ελληνική κοινή γνώμη, ιδιαίτερα η συμπαθούσα την αριστερά.
Ο Σωτήρης Βαλντέν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε οικονομικά στη Σουηδία και το Παρίσι και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και γενικός γραμματέας διεθνών οικονομικών σχέσεων στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Από το 1996 εργάζεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και κατά την περίοδο 2000-2003 είχε αποσπαστεί στο Υπουργείο Εξωτερικών ως σύμβουλος του υπουργού. Είναι επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Μελετών του Ελεύθερου Πανεπιστήμιου των Βρυξελλών, και διδάσκει εκεί καθώς και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και πολλά άρθρα σε περιοδικά, συλλογικούς τόμους και εφημερίδες. Η ειδίκευσή του είναι τα ευρωπαϊκά θέματα, τα Βαλκάνια και η διεύρυνση.
Έλαβε ενεργό μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα στην Ελλάδα και το εξωτερικό από τις γραμμές του Ρήγα Φεραίου και του ΚΚΕ (Εσωτ.). Μετά τη μεταπολίτευση υπήρξε ηγετικό στέλεχος του Ρήγα Φεραίου, του ΚΚΕ Εσωτερικού και της "Ελληνικής Αριστεράς". Συμμετείχε στο Συνασπισμό ως το 1995. Το 2002 προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ.
Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά.
