Τα λατρευτικά επίθετα, µε τα οποία προσαγορεύονταν οι θεοί, τους προικοδοτούσαν µε ιδιότητες, στάσεις ή και συναισθήµατα που διαφορετικά δεν θα τους αναγνωρίζονταν, και θα τους καθιστούσαν λυσιτελείς κοινωνικοπολιτικές -άρα και δικαιικές- δυνάµεις, συµβατές µε καταστάσεις και επιταγές της κοινωνικής πραγµατικότητας. Ο κάθε θεός µπορούσε πλέον να έχει περισσότερες "λατρείες", ακόµη και ασύµβατες µεταξύ τους. Είχε τη δυνατότητα να παρουσιάζεται χθόνιος και ουράνιος ταυτόχρονα, σκοτεινός και φωτεινός, δύστροπος και καλοπροαίρετος.
Η Φωτεινή Δεκάζου - Στεφανοπούλου σπούδασε Νομικά και Ιστορία των Θεσμών στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Παρισίων (Paris II). Σπούδασε επίσης Ιστορία των Δικαίων της Αρχαιότητας και Παπυρολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes (IVe Section, Sciences Historiques et Philologiques, Sorbonne). Είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου.
Στα έργα της περιλαμβάνονται οι μονογραφίες "Οι μισθώσεις των Κλυτιδών στην Αρχαία Χίο", "Περιουσία και θάνατος", "Παυσανίου Λατρευτικά", "Η Αθήνα των Δούλων", καθώς και πολλά άρθρα και μελέτες που αναλύουν τους αρχαιοελληνικούς θεσμούς και φωτίζουν το δικαιικό πλαίσιο του ελληνικού ιστορικού γίγνεσθαι.