Mια νέα ιστορία της ψυχιατρικής και της ψυχανάλυσης; Αναμφίβολα. Κυρίως όμως μια διαφορετική ιστορία, γιατί αυτό το έργο διερευνά ξανά τόσο την ανθρώπινη όσο και την επιστημονική περιπέτεια αυτών των δύο πεδίων μέσω μιας πλούσιας εικονογράφησης, ελάχιστα γνωστής, κάποιες φορές ανέκδοτης, που μάλλον έχει αγνοηθεί από όσους συγγραφείς ασχολήθηκαν ως τώρα με το θέμα.
Εντούτοις, από την εποχή του Μεσαίωνα, οι άρρωστοι και οι αρρώστιες, οι θεραπευτές και οι θεραπευτικές μέθοδοι, οι χώροι θεραπείας και η καθημερινή ζωή των νοσηλευόμενων δημιούργησαν μια δαψιλή εικονογραφία. Όμως η πιο πλούσια σχετική περίοδος υπήρξε ο ενάμισης αιώνας που κύλησε από το 1800 μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η περίοδος δηλαδή της επιτάχυνσης των εμπειριών και των γνώσεων στον τομέα του ψυχισμού. Αυτή η περίοδος ανακαλύψεων και τεχνικής προόδου σε όλα τα επίπεδα ευνοήθηκε από τις δυνατότητες της λιθογραφίας και της φωτογραφίας, διευκολύνοντας την αναπαραγωγή και διάδοση της εικόνας -αρχικά καλλιτεχνικής, στη συνέχεια τεχνικής, εντέλει επιστημονικής- την εποχή ακριβώς που αναδύθηκαν και αναπτύχθηκαν η ψυχιατρική και η ψυχανάλυση.
Τρεις συγγραφείς, ο καθένας τους ειδικευόμενος στις μείζονες κατευθύνσεις της ψυχιατρικής και της ψυχανάλυσης, με τις υποδιαιρέσεις τους στις μεταφροϋδικές σχολές, περιγράφουν αυτή την πέρα από το συνειδητό ιστορία του ανθρώπου μέσω αρχείων και προσωπικών συλλογών.
