Κείμενα αντλημένα από το "Δοκίμιο για την ανθρώπινη νόηση" το magnum opus της μεγάλης αυτής μορφής του Διαφωτισμού που υποστήριξε πως η καταγωγή των ιδεών είναι η εξωτερική εμπειρία (αίσθηση) και η εσωτερική εμπειρία (σκέψη), και ότι η λογική είναι το κλειδί της γνώσης. Τα γραπτά του Λοκ για την σκέψη, τις ιδέες, την πρόσληψη, την αλήθεια και τη γλώσσα άλλαξαν το πρόσωπο της δυτικής φιλοσοφίας. Εξετάζοντας τη γλώσσα από φιλοσοφική πλευρά, ο στοχαστής δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη διαύγεια και την ευκρίνειά της, τονίζοντας ότι μόνον έτσι η γλώσσα μπορεί να γίνει μέσο ουσιαστικής επικοινωνίας και όχι παραπλάνησης ή και χειραγώγησης.
Ο John Locke γεννήθηκε το 1632 στο Wrington του Somerset και πέθανε το 1704 στο Oates του Essex. Άρχισε τις σπουδές του στο κολλέγιο του Westminster και τις συνέχισε στο Christ' College της Οξφόρδης, όπου ασχολήθηκε με την φιλοσοφία, την θεολογία, την χημεία και την ιατρική. Από το 1666 συνδέθηκε με την οικογένεια του Ashley Cooper, κόμητα του Shaftesbury, ανέλαβε την εκπαίδευση του γιου του και συμμερίστηκε την πολιτική τύχη του. Από το 1674 ως το 1679 παρέμεινε στη Γαλλία. Το 1684 κατέφυγε ως πολιτικός εξόριστος στην Ολλανδία, απ' όπου επέστρεψε μετά την Ένδοξη Επανάσταση του 1688 και ανέλαβε διάφορα δημόσια αξιώματα, από τα οποία παραιτήθηκε οριστικά για λόγους υγείας το 1700. Κύρια έργα του: "Toleration" (1689), "Two Treatises of Government" (1690), "An Essay conserning Human Understanding" (1690), "Some Thoughts concerning Education" (1693), "On the Reasonableness of Cristianity" (1695).
