Ο συγγραφέας μάς μεταφέρει με τον λόγο του μπροστά στον αυτόχειρα Πιλάτο, ο οποίος ψυχορραγεί με ανοιγμένες τις φλέβες του από τα καρφιά που σταύρωσαν τον Ιησού. Στη συνέχεια τον βλέπουμε να μονολογεί και να παραληρεί απευθυνόμενος στον απόντα Χριστό. Τέλος, πεθαίνει πιστεύοντας πως η δίκη στο Πραιτόριο ήταν μία προαποφασισμένη επιλογή, την οποία ο ίδιος –ως «εκλεκτός» της μοίρας– πραγμάτωσε.
