Πίστη και γνώση

Η αναστοχαστική φιλοσοφία της υποκειµενικότητας στην πληρότητα των µορφών της ως φιλοσοφία του Καντ, του Γιακόµπι και του Φίχτε
Συγγραφέας : Hegel, Georg Wilhelm Friedrich, 1770-1831
Μεταφραστής : Βαλλιάνος, Περικλής Σ.
Επιμελητής : Βαλλιάνος, Περικλής Σ.
Υπεύθυνος Σειράς : Σπουρδαλάκης, Μιχάλης
Εκδότης : Σαββάλας
Έτος έκδοσης : 2010
ISBN : 978-960-449-614-3
Σελίδες : 330
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Φιλοσοφία, Νεότερη Φιλοσοφία - Ερμηνεία και κριτική Φιλοσοφία - Θεωρία Hegel, Georg Wilhelm Friedrich, 1770-1831
Σειρά : Κοινωνικές Επιστήμες = Social Sciences Κλασικά Μικρά

17.70 € 14.16 €




Το δοκίµιο "Πίστη και Γνώση" που δηµοσιεύεται για πρώτη φορά στα ελληνικά αποτελεί κοµβικό σηµείο στην εξέλιξη της σκέψης του Χέγκελ. Και τούτο επειδή οι κεντρικές θεωρητικές στοχεύσεις που περιλαµβάνει, µε κύρια αιχµή την κριτική στον καντιανισµό, παραµένουν µέχρι το ύστερο έργο του. Με αυτό το δοκίµιο ο Χέγκελ θα υπερβεί τους µεταφυσικούς διαχωρισµούς ανάµεσα στο νου και τον κόσµο και τις επιστηµονικές απαγορεύσεις όπως είναι η γνώση των φαινοµένων και όχι των πραγµάτων στην έσχατη οντολογική τους κατασκευή. Εδώ θεµελιώνεται ως αφετηριακή ενόραση αλλά και τελικός στόχος η "σύλληψη του είναι ως ενιαίου και οργανικά διατεταγµένου συστήµατος...". Μια θεώρηση η οποία φιλοδοξεί να συνοψίσει όλες τις θεµελιακές συνιστώσες της ανθρώπινης γνώσης και ταυτόχρονα αποκαθιστά τη "φιλοσοφία ως την κορωνίδα της ανθρώπινης διανοητικής περιπέτειας".

Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831). Στην ελληνική βιβλιογραφία αναφέρεται και ως Έγελος. Γεννήθηκε στη Στουτγκάρδη και σπούδασε στο Τύμπινγκεν Φιλοσοφία και Θεολογία (1788-93). Το 1802 έγινε λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Γένα, όπου συνέγραψε το πρώτο σημαντικό έργο του "Φαινομενολογία του πνεύματος" (1807). Ως συντάκτης εφημερίδας στο Bamberg και ως διευθυντής Γυμνασίου στη Νυρεμβέργη έγραψε το δεύτερο σημαντικό βιβλίο του "Η επιστήμη της λογικής" (1812-16). Το 1816 έγινε ο Χέγκελ καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης και το 1818 του Βερολίνου. Το 1830 έγινε πρύτανης αυτού του Πανεπιστημίου. Στο Βερολίνο ανέπτυξε ο Χέγκελ τη μεγαλύτερη φιλοσοφική δράση του, κυρίω μέσω των πανεπιστημιακών παραδόσεων, χαρακτηριζόμενος συχνά ως "πρωσικός κρατικός φιλόσοφος". Με το (εγελιανό) φιλοσοφικό του σύστημα, το οποίο ονομάστηκε "απόλυτος ιδεαλισμός" και ολοκληρώνει την ιδεαλιστική φιλοσοφία, συνεχίζει ο Χέγκελ τον προβληματισμό τού Καντ, δέχεται ότι το πνεύμα ταυτίζεται με το απόλυτο και διαιρείται σε τρία μέρη, τη λογική, τη φιλοσοφία της φύσης και τη φιλοσοφία του πνεύματος. Τα τρία αυτά μέρη του συστήματος αντιπροσωπεύουν τις τρεις διαλεκτικές βαθμίδες της θέσης, της άρνησης και τις σύνθεσης.






e-mail Facebook Twitter