Από πολύ παλαιά, όντας Διοικητής της Σχολής των Ναυτικών Δοκίμων (1983-84), σε επίσημες ομιλίες και γραπτές διαταγές αποκαλούσα τη Σχολή, Μοναστήρι του Ναυτικού. Εκεί, πρωτοπλάθεται η σχέση του αξιωματικού του Π.Ν. με το έθνος, μέσα από τη θάλασσα. Το "πηδάλιο" του μοναχού γίνεται εδώ το "εγκόλπιο" του Ναυτικού Δοκίμου. Αλλά και αργότερα ως Αρχηγός Στόλου (1987-89), αποκαλούσα τα πλοία πλωτά μοναστήρια και τα νησιά, αγκυροβολημένα πλοία. Το πρώτο μου επέτρεπε να συνεννοούμαι καλύτερα με τα πληρώματα του στόλου επάνω σε ζητήματα αποστολής, ηθικών αξιών, εκπομπής συμβολισμών καί καθορισμού προτύπου συναδελφότητας και τρόπου ζωής. Το δεύτερο με διευκόλυνε να συνεργάζομαι με το Στρατό Ξηράς (την ηγεσία του) στο χώρο του Αιγαίου. Πλοία και νησιά συνθέτουν μια ενότητα για την ασφάλεια της Ελλάδας. Η ενότητα αυτή έχει και πνευματικές προεκτάσεις.
Μέσα από ένα τέτοιο φορτίο ανησυχιών και προβληματισμού επέλεξα στο βιβλίο μου αυτό να συζεύξω, με τις ελάχιστες γνώσεις που διέθετα, το χριστιανικό μήνυμα, όπως βγαίνει από εικόνες της θάλασσας, με την αρχαία ελληνική γραμματεία. Γι' αυτό, παρακαλώ τον αναγνώστη να δει τη σύζευξη αυτή, περισσότερο σαν προσπάθεια και λιγώτερο σαν αποτέλεσμα.
Ο Ναύαρχος ε.α. Χρήστος Λυμπέρης, επίτιμος ΑΓΕΕΘΑ, γεννήθηκε το έτος 1935 στην Άσκρη Θηβών. Το 1952 εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων από την οποία απεφοίτησε το 1956 ως Μάχιμος Σημαιοφόρος του Π.Ν. Υπηρέτησε σε πολεμικά πλοία ως αξιωματικός, Κυβερνήτης, Διοικητής ομάδων πλοίων, αρχιεπιστολέας στόλου και Αρχηγός Στόλου. Διετέλεσε Διοικητής Σχολής Ναυτικών Δοκίμων και Ναυτικής Εκπαίδευσης. Ολοκλήρωσε τη σταδιοδρομία του ως Αρχηγός ΓΕΕΘΑ.
Το έτος 1973 φυλακίσθηκε και αποτάχθηκε από τη Δικτατορία διότι συμμετείχε στο Κίνημα του Ναυτικού ως Κυβερνήτης του Αντιτορπιλικού Πάνθηρ. Επανήλθε στις τάξεις του Π.Ν. με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Πέραν των σπουδών περί την ναυτικήν επιστήμην είναι και πτυχιούχος του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Από τον γάμο του με τη Χρυσούλα Καταγά απέκτησε δύο παιδιά, αμφότερα αξιωματικοί του Π .Ν.
