Τη μέρα τούτη
ζω μεσ’ στα πλούτη
έχω παράδες με τις οκάδες
μασούρια λίρες
σεντούκι πλήρες
απ’ τα μπατζάκια
γλιστρούν φραγκάκια
κι απ’ τις πεσέτες
φουσκώνουν τσέπες
στο μαξιλάρι μεσ’ στο συρτάρι
κάτω απ’ το στρώμα
ως και στο χώμα
λεφτά φυτεύω κι αυτά φυτρώνουν
και μεγαλώνουν
ύστερ’ ανθίζουν
μετά καρπίζουν
χρήμα γεννάνε
κάποιοι πλουταίνουν
κι όλο αυγαταίνουν
φτηνά αγοράζουν αδρά πουλάνε
τα κάνουν ράβδους
εισπράττουν τόκο
και οι τοκογλύφοι σε κάθε τόπο
Οι τραπεζίτες
και οι μεσίτες
την εργασία δεν την πληρώνουν
γιατί όπως λένε
δεν έχει αξία
και απλά έχει μείνει υπεραξία.
Γεννήθηκε γύρω στο 445 π.Χ., ήταν Κυδαθηναιεύς, γιος του Φιλίππου και της Ζηνοδώρας, και ανήκε στην Πανδιονίδα φυλή. Στο σχολείο ο κωμωδιοποιός διδάσκεται Όμηρο και Ησίοδο, μαθαίνει τον Αίσωπο και ακούει για τον Αρχίλοχο και τον Αλκαίο. Όταν ήταν εννιά ετών, διδάσκεται η Αντιγόνη του Σοφοκλή, όταν κλείνει τα δώδεκα έχει τελειώσει ο Παρθενώνας. και όταν ξεσπάει ο πελ/κός πόλεμος του λείπει ένας χρόνος για να κλείσει τα είκοσι. Πρόφτασε τη δόξα του Περικλή και είδε το θάνατό του, το 429. Θεματολογικά στο έργο του Αριστοφάνη κυριαρχεί η πολιτική, η οποία στην κωμωδία εμφανίζεται για πρώτη φορά με τον Κρατίνο. Συντηρητικός ο ίδιος, υπήρξε πολέμιος του δημαγωγού Κλέωνα και την αντίθεσή του τη βρίσκουμε στους Ιππής. Σατίρισε σκληρά τους πολιτικούς, ακόμη και τον Περικλή, τους στρατηγούς όπως το Λάμαχο, και τους ποιητές, όπως τον Ευριπίδη και τον Αισχύλο και δε λησμόνησε τον Σωκράτη. Γνωρίζουμε 44 τίτλους έργων του, οι σωζόμενες όμως κωμωδίες του είναι έντεκα: Αχαρνής, Ιππής, Νεφέλαι, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσαι, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσαι, Πλούτος. Πήρε μία πρώτη νίκη στα Διονύσια και τέσσερις στα Λήναια. Πέθανε γύρω στο 386 π.Χ.
