ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Θα 'θελα για μια ώρα, μια στιγμή
πίσω να γυρίσω
να μείνω στο δωμάτιο εκείνο
μνήμες ν' αναπαραστήσω
το άρωμα της πρώτης νιότης να αισθανθώ
την ικμάδα της για λίγο να αγγίξω
και να θυμηθώ
το γαλάζιο πορτατίφ
με το σιωπηλό του φως
να φωτίζει
πάνω στο γραφείο
το λεύκωμα, την Οδύσσεια ζωής
κι ένα τετράδιο για το Ωδείο
τα βήματά μου ν' ακούσω
πάνω στο μωσαϊκό
και το ράδιο να με ταξιδεύει
στο "Μεγάλο Ερωτικό".
Στο κρεβάτι στη γωνία
με τις αφίσες από πάνω
ανάλαφρα να κοιμηθώ
και να ονειρευτώ τα ίδια,
αυτά που πρόσμενα να ζήσω...
Η Σταυρούλα Δημητρίου γεννήθηκε στη Θεσπρωτία, μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα. Απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, εισήχθη το 1983 στο Δικαστικό Σώμα. Από τότε υπηρετεί στο Πρωτοδικείο Αθήνας κατέχοντας σήμερα το βαθμό του Προέδρου Πρωτοδικών. Η ενασχόλησή της με την Ποίηση ξεκινάει από τα φοιτητικά της χρόνια. Θεωρεί ότι η Ποίηση δεν είναι υπόθεση ιδιωτική και μάλιστα, όπως λένε, αποσυρμένη. Είναι η προσέγγιση στα ορώμενα και στα δρώμενα μέσα από τη μέθοδο της παρατήρησης, η οποία εκφράζεται με το φιλοτεχνημένο λόγο. Γι' αυτό η Ποίηση πρέπει και να λέγεται και να γράφεται. Όσο για τη Δικαιοσύνη και την Ποίηση, αρχέγονες έννοιες και οι δύο, η ίδια πιστεύει πως οι δρόμοι τους πολλές φορές συγκλίνουν.
Μη Διαθέσιμο
