Το χωριό κτυπιότανε (εβάλλετο, όπως λέμε στο πυροβολικό) απ' το Ιταλικό βαρύ Πυροβολικό, που ήταν στο Τεπελένι. Μερικά σπίτια είχαν καταστραφεί. Φαινότανε το χωριό απ' το Ιταλικό παρατηρητήριο και απαγορεύονταν τελείως τα φώτα. Ήταν βαθύ σκοτάδι και βουτηχτήκαμε στις λάσπες. Αν και κτυπιότανε το χωριό απ' το πυροβολικό, όμως απ' την κούραση κοιμήθηκα ήσυχος. Κατά τα χαράματα ακούω οβίδες να σκάζουν κοντά μου. Δεν κουνήθηκα καθόλου απ' τη θέση μου. Οι κάτοικοι του χωριού με την πρώτη οβίδα τρέχουν όλοι σε κάτι σπηλιές, που 'ναι στην άκρη του χωριού. Την ημέρα περνούσαν πολλά αεροπλάνα. Πολλές φορές κι εγώ μπήκα σε μια σπηλιά εκεί από τον φόβο των αεροπλάνων και του πυροβολικού...
Ο Μιχάλης Αναστασόπουλος γεννήθηκε το 1915 στο Σαραβάλι Πατρών. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπηρέτησε στη Μέση Εκπαίδευση.
Μη Διαθέσιμο
