Οι πολίτες αυτού του κόσμου, άνθρωποι που πασχίζουν να αποκτήσουν ταυτότητα, ή ακόμα και διαβατήριο, κατανοούν τώρα ότι η πολιτική τους εκπροσώπηση από τους εκλεγμένους ταγούς, δεν είναι αρκετή, συχνά δε αποδεικνύεται ως και ανώφελη. Διαισθανόμενοι αρχικά ότι οι μη εκλεγμένοι οργανισμοί που είναι οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, ρυθμίζουν τη ζωή στο σύνολό της, στρέφονται ευθέως εναντίον τους, εγκαταλείποντας σταδιακά κάθε διεκδίκηση που προωθείται κοινοβουλευτικά. Ομάδες και μεμονωμένα άτομα υπερασπίζονται τώρα αγαθά όπως η παιδεία, ο δημόσιος χώρος, η κουλτούρα και κυρίως, η ελευθερία, με όποιο μέσο διαθέτουν ή επινοούν. Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, μετατρέπουν τις πένες, τα σώματα και τις φωνές τους σε όπλα εναντίον όλων εκείνων των υπερδομών που επιβάλλονται με τον ηγεμονικό και αυταρχικό χαρακτήρα τους. Αναμένοντας και πολεμώντας για την έκβαση ενός άνισου αγώνα...
Ο Μανώλης Ανδριωτάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Έχει σπουδάσει κινηματογράφο, αλλά έχει εργαστεί επί σειρά ετών στον χώρο του βιβλίου. Συγγραφικές του δουλείες έχουν βραβευθεί. Αρθρογραφεί τακτικά σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει κάνει μεταφράσεις και εσχάτως ασχολείται με τη δημιουργία ντοκιμαντέρ.
