Ο λόγος και η τέχνη χρησιμοποιήθηκαν για να αποτυπώσουν σπουδαία γεγονότα μέχρι οι φωτογραφίες να διεκδικήσουν αυτές τον "κύριο λόγο".
Οι πρωτότυπες φωτογραφίες από το αρχείο του φωτορεπόρτερ Βασίλη Καραγεώργου, αυτόπτη μάρτυρα - φωτογράφου εκείνων των ημερών και τα κείμενα αφηγούνται καρέ-καρέ τις δύσκολες εκείνες ώρες που οι νέοι θέλησαν με τόλμη να διεκδικήσουν το μέλλον τους και να αναδείξουν νέους δρόμους.
Άμεσες, αποκαλυπτικές, διεισδυτικές, αποτελούν μοναδικά ντοκουμέντα, όπου ο ιστορικός μπορεί να σκύψει για να αντλήσει λεπτομέρειες και να δει την αλήθεια αποτυπωμένη με όλη τη δύναμή της.
Κάθε "κλικ" καντήλι αναμμένο, να φωτίζει τη συνείδησή μας, να μας δείχνει τον δρόμο. Και οι φωτογραφίες να εκρήγνυνται στα χέρια μας, να μας καίνε και να μας αφυπνίζουν βίαια. Για να γίνεται, χωρίς μύθους, κατανοητό το απομακρυσμένο παρελθόν και προβλέψιμο το μέλλον, να μας θυμίζουν τελικά ότι τα πάντα κατακτιούνται.
Λέμε ότι ξεχνάμε εύκολα εμείς οι Έλληνες. Ίσως και γι'αυτό συχνά πέφτουμε στα ίδια μοιραία λάθη, αλλά εξίσου οδηγούμαστε σε πράξεις ηρωισμού. -Σχεδόν κάθε γενιά-, από τα παλιά χρόνια μέχρι και σήμερα, όντας ελεύθεροι ή καταπιεσμένοι. Ιδιαίτερα σήμερα, που επιχειρείται άλλη μια φορά η συρρίκνωση και η αλλοίωση των μηνυμάτων του Πολυτεχνείου, είναι σημαντικό να ξαναδούμε τα όσα συνέβησαν τότε και να αναλογιστούμε τη σημασία τους και σε σχέση με τη σημερινή σκληρή πραγματικότητα.
Η τέχνη αυτή, της φωτογράφισης, ως εργαλείο της είδησης, τιμά τον Βασίλη Καραγεώργο και όλους τους φωτορεπόρτερ-μάρτυρες των γεγονότων που συχνά, ανάμεσα στο νόμιμο και το παράνομο, βάζουν σώμα και ψυχή για να τα αποτυπώσουν, κινδυνεύοντας και από τις δύο πλευρές.
Σήμερα, μετά από 40 χρόνια, για πρώτη φορά, μια ολοκληρωμένη, αφηγηματική έκδοση μνήμης φωτογραφιών ζωντανεύει τον αγώνα του Πολυτεχνείου το 1973. Μέρος του αρχείου αυτού, που περιέχει και ανέκδοτες φωτογραφίες, έχει δημοσιευτεί στον ελληνικό Τύπο ενώ μερικές από αυτές έχουν κυκλοφορήσει σε όλο τον κόσμο.
Θανάσης Αλατάς
