Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι το κομματικό σύστημα. Διότι εκείνο διόγκωσε και συντήρησε από το 1981 έναν υπερτροφικό, σπάταλο, πελατειακό και διεφθαρμένο δημόσιο τομέα. Εδώ μπήκε η ταφόπλακα για την οικονομία της χώρας. Γι’ αυτό η χρεωκοπία του κομματικού συστήματος είχε προηγηθεί της πορείας της Ελλάδας προς την οικονομική χρεωκοπία.
Πώς συμπεριφέρθηκε το κομματικό σύστημα διαχρονικά και κυρίως μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης; Η διαδρομή του ήταν εκείνη των μοιραίων επιλογών και χαμένων ευκαιριών, καθώς διαμόρφωσε μια "ολέθρια σχέση" με το κράτος ως πελατειακό φέουδό του. Ειδικότερα τα δυο τελευταία χρόνια αποδείχθηκε κυβερνητικά ανίκανο και αντιπολιτευτικά ανεύθυνο και λαϊκιστικό. Έτσι η πορεία του ήταν καταστροφική για τη χώρα και αυτοκαταστροφική για το ίδιο.
Μετά τις "εκλογές οργής" (Μάιος 2012) και "φόβου" (Ιούνιος 2012) ο δικομματισμός κατέρρευσε, ενώ ψηφοφόροι και κόμματα βρίσκονται στον αέρα. Την ίδια ώρα δίνεται η τελευταία μάχη για την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Στο πλαίσιο της πρόκλησης αυτής αναλύεται το πολιτικό και οικονομικό τοπίο, η αποσύνθεση του ΠΑΣΟΚ, η συρρίκνωση της ΝΔ, το "φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ" και το μέλλον της τρικομματικής κυβέρνησης, ενώ διερευνάται το "πού οδηγείται η χώρα", με πρωταγωνιστή ένα παθογενές κομματικό σύστημα.
Ο Γιάννης Λούλης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια. Είναι πολιτικός αναλυτής και επικοινωνιολόγος. Έχει διδακτορικό (Ph.D.) από το Πανεπιστήμιο του Cambridge (Emmanuel College) και MΑ στην "Πολιτική Συμπεριφορά" από το Πανεπιστήμιο του Essex. Σπούδασε Νομικά στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Ως επικοινωνιολόγος συμβουλεύει, σε ζητήματα στρατηγικής, δημόσια πρόσωπα και επιχειρήσεις, κυρίως εκτός Ελλάδος και ιδίως στην Κύπρο. Ως πολιτικός αναλυτής, έχει δημοσιεύσει άρθρα σε όλες τις μεγάλες ελληνικές εφημερίδες. Για εννέα χρόνια, έκανε το σχόλιο "ΝΗΦΑΛΙΑ" στο ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ. Την περίοδο 1980-1996, αρθρογραφούσε στη Wall Street Journal. Στα βιβλία του που αφορούν το πολιτικό πλαίσιο της Μεταπολίτευσης περιλαμβάνονται: "Η κρίση της πολιτικής στην Ελλάδα" (1995), "Τα είκοσι χρόνια που άλλαξαν την Ελλάδα" (Α΄ έκδοση, 2001, Β΄ έκδοση, 2003), "Το τέλος μιας κυριαρχίας" (2004), "Πολιτική Κυριαρχία: πώς κερδίζεται, πώς χάνεται" (2006), "Η μάχη του 2007" (2008). Η τριλογία του που αφορά την αδιέξοδη πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή περιλαμβάνει τα βιβλία: "Η επικίνδυνη υπερδύναμη" (2003), "No Happy End" (2005), "Οι Απειλές" (2010). Οι δημοσιεύσεις του εκτός Ελλάδος περιλαμβάνουν το βιβλίο "The Greek Communist Party 1940-1944", Λονδίνο, 1982, τη μονογραφία "Greece Under Papandreou: NATO's Ambivalent Partner", Λονδίνο, 1985. Επίσης, τα άρθρα-αναλύσεις "Papandreou's foreign policy", Foreign Affairs, Νέα Υόρκη, 1984-1985, "The Greek malaise", Encounter, Λονδίνο, 1986, δυο αναλύσεις για την Εθνική Αντίσταση στο αφιέρωμα του Revue d' histoire de la deuxieme guerre mondiale, Παρίσι, 1984 κλπ.
(φωτογραφία: Χάρης Παπαδημητρακόπουλος)
