Ο καθηγητής της Ιστορίας Γκράχαμ Χέντρικ εγκατέλειψε τη γυναίκα του την Μπάρμπαρα για χάρη της γεμάτης ζωντάνια Ανν και είναι κάτι περισσότερο από ευχαριστημένος με την καινούργια του ζωή. Αυτά όμως μέχρι τη μέρα που ανακαλύπτει το παρελθόν της Ανν στον κινηματογράφο ως μέτριας ηθοποιού. Πριν περάσει πολύς χρόνος, ο Γκράχαμ έχει πέσει με τα μούτρα στην αναζήτηση παλιών ιχνών, ψάχνοντας στα βιβλία της τις αφιερώσεις πρώην εραστών, πηγαίνοντας συχνά στο σινεμά και εντρυφώντας στις παλιές ταινίες όπου εκείνη είχε εμφανιστεί. Δεν καταλογίζει στην Ανν ότι είχε κάποιο παρελθόν πριν γνωριστούν, έλα όμως που η ιστορία είναι κάτι που ανέκαθεν τον ενδιέφερε...
"Μιλάω για τη ζήλια" είπε ο Γκράχαμ απότομα. Μετά, προσπαθώντας να φανεί πρόθυμος να βοηθήσει, συμπλήρωσε: "Την ερωτική ζήλια".
"Δεν υπάρχει κι άλλη, εκ πείρας το λέω. Μμμμ. Λυπάμαι που το ακούω αυτό. Ώστε η μικρή παίζει με τη φωτιά, ε; Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις, αυτό λέω εγώ. Ποτέ δεν ξέρεις τι έχεις πάρει, παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά και τότε ούτε ψύλλος στον κόρφο σου". Περίμενε να συνεχίσει ο Γκράχαμ.
"Όχι, δεν είναι αυτό. Δόξα τω Θεώ. Αυτό θα ήταν φοβερό. Φοβερό. Είναι κάτι περισσότερο... αναδρομικό, εντελώς αναδρομικό. Έχει να κάνει με τους τύπους που προηγήθηκαν. Πριν εκείνη με γνωρίσει."
Γεννήθηκε το 1946 στο Λέστερ της Μεγάλης Βρετανίας. Σπούδασε νομικά και γαλλική φιλολογία στην Οξφόρδη. Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Metroland", εκδόθηκε το 1980. "Ο παπαγάλος του Φλωμπέρ" (1984) (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο) κέρδισε λογοτεχνικά βραβεία στην Αγγλία, την Ιταλία και τη Γαλλία. Το 1986 η Ακαδημία Τεχνών και Γραμμάτων των ΗΠΑ του απένειμε το βραβείο E.M. Forster. Το μυθιστόρημά του "England, England" (Μεταίχμιο, 2002) ήταν υποψήφιο για το βραβείο Booker το 1998, βραβείο που κέρδισε τελικά, το 2011, με το μυθιστόρημα "Ένα κάποιο τέλος" (Μεταίχμιο, 2011). Άλλα έργα του που κυκλοφόρησαν στα ελληνικά: "Η ιστορία του κόσμου σε 10 1/2 κεφάλαια" (Ψυχογιός, 1992· νέα μετάφραση & έκδοση, Μεταίχμιο, 2012), "Ο σκαντζόχοιρος" (Ψυχογιός, 1993), "Περί ανέμων..." (Ψυχογιός, 1994), "Ο διανοούμενος στην κουζίνα" (Μεταίχμιο, 2004), "'Αρθουρ και Τζορτζ" (Μεταίχμιο, 2006· 2011), "Χωρίς να φοβάμαι τίποτα πια" (Μεταίχμιο, 2008).
