Γράφτηκαν μόνα τους σχεδόν· σχεδόν· τα «μικρά». Τα πιο πολλά στην πόλη μου την Αθήνα, κάποια στο Ναύπλιο κι ένα στη Σκόπελο. Κάποια τ’ αγκάλιασα πρώτος, ενίοτε εμμονικά· κάποια εκείνα πρώτα, απρόσμενα, σαν την «ἀπρόφερτη λέξη» του Ρίτσου. Όλα να γιορτάσουν ό,τι η ποίηση, ίσως μόνο αυτή, ανόριστα, κάποτε κι άηχα, ορίζει – κι αδασκάλευτα στους ήχους και τις σιωπές της. Ποιεί o Miłosz: «Σου μιλώ με σιωπή, όπως το σύννεφο ή το δέντρο». Ποίηση· καρτερική κι ανυπόμονη, εννοημένη κι αζύγιαστη, ριζωμένη κι ανένταχτη, βελούδινη κι ακατέργαστη, στρωτή κι ασύναχτη. Που με πνοές, χοές, ηχές, θεούς, θνητούς και παρηγορητές μάς μοιράζει, μας μοιάζει.
Από τα Πρόλεκτα
Ο Δημήτρης Ν. Χρυσοχόου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, στο LSE (ΜSc) και στο Reading (PhD). Είναι αναπληρωτής καθηγητής της Διεθνούς Οργάνωσης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει διατελέσει Reader στο Πανεπιστήμιο Exeter, επιστημονικός διευθυντής στο Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, επισκέπτης καθηγητής στο Πάντειο και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Visiting Fellow στο Center of International Studies του Cambridge και στο European Institute του LSE και Visiting Scholar στο Institute on Western Europe του Columbia. Έχει διδάξει στο LSE, στο Reading, στο Portsmouth, στο Birkbeck College και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Τα ενδιαφέροντά του είναι στο πεδίο της διεθνούς θεωρίας. Έχει γράψει αρκετά βιβλία.
