Στην παγκόσμια ιστορία πολλοί στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες διακρίθηκαν για την στρατηγική ικανότητα ή την πολιτική ιδιοφυία, την ανδρεία ή την διορατικότητα. Όλίγοι όμως από αυτούς, και ανάμεσά τους ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Πύρρος ο Αετός, συγγενείς άλλωστε εξ αίματος, συνεδίαζαν άψογα τις αρετές του στρατηλάτη με λαμπρή μόρφωση και φιλοτεχνία, την ικανότητα στην άρτια οργάνωση του κράτους με υψηλόφρον ήθος και ανδρεία.
Του Πύρρου την ιστορία, ο συγγραφέας αντιμετώπισε με σεβασμό και ιστορική συνέπεια, αναπτύσσοντας το θέμα από τη γέννηση ώς το θάνατο του ήρωα, σε ένα κείμενο που ρέει χωρίς διακοπές νοημάτων και γεγονότων, ένα κείμενο πλήρες και τεκμηριωμένο, και συγχρόνως εύχρηστο και περιεκτικό.
