Το βιβλίο αποτελεί μια προσπάθεια για τη σύνθεση της άγνωστης ιστορίας των προευκλείδειων μαθηματικών. Σύμφωνα με την επικρατούσα ιστοριογραφική μαθηματική Θεωρία, οι πρωτεργάτες της δημιουργίας των αρχαίων ελληνικών μαθηματικών είναι ο Θαλής και ο Πυθαγόρας σι οποίοι αφού μαθήτευσαν κοντά στους σαφούς της Ανατολής, μετέφεραν στην Ελλάδα τις επιστημονικές γνώσεις που απέκτησαν. Αυτές σι γνώσεις αποτέλεσαν τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε ολόκληρο το οικοδόμημα των αρχαίων ελληνικών μαθηματικών. Για να ευσταθήσει όμως η θεωρία αυτή, χρειάστηκαν αρκετές ιστορικές ανακρίβειες. Κάποια ιστορικά γεγονότα παρουσιάστηκαν υπερτονισμένα και κάποια άλλα υποβαθμισμένα... Χρειάστηκε ακόμη να διατυπωθούν αμφιλεγόμενες υποθέσεις, όπως η περιβόητη "γεωμετρική άλγεβρα", που απέκτησε ξεχωριστή σημασία στις αρχές του 2Οου αιώνα, όταν και συνδέθηκε με τα αρχαία βαβυλωνιακά μαθηματικά. Τότε ξεκίνησε και ο μύθος για την υποτιθέμενη ανώτερη αξία των βαβυλωνιακών μαθηματικών. Αποσιωπήθηκαν ακόμη ή καταστράφηκαν μαθηματικές ανακαλύψεις, όπως οι προσεγγιστικές μέθοδοι και η απειροστική γεωμετρία, και γενικά η μαθηματική συνεισφορά των Ιώνων Σοφών, του Δημόκριτου και των Σοφιστών, που αποτελούν μια άγνωστη αρχαιοελληνική μαθηματική παράδοση. - Γιατί αυτή, η άλλη μαθηματική παράδοση, περιθωριοποιήθηκε; - Γιατί να επικρατήσει η πλατωνική αντίληψη για τα μαθηματικά και όχι κάποια άλλη, π.χ. η δημοκρίτεια; - Απλώς επειδή ήταν ασύμβατες με την πλατωνική παρακαταθήκη για την επιστήμη; Αυτά και άλλα ερωτήματα αποτελούν το αντικείμενο αυτού του βιβλίου.
Ο Στέλιος Λαμνής γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Μετά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Έχει εργαστεί επί δέκα περίπου χρόνια στην ιδιωτική εκπαίδευση ως φροντιστής, ενώ εδώ και αρκετά χρόνια διδάσκει μαθηματικά σε δημόσιο λύκειο.
