Ραμψίνιτος ή Οι κλέφτες


Συγγραφέας : Ηρόδοτος
Μεταφραστής : Ραπτόπουλος, Βαγγέλης
Εικονογράφος : Ζαχαριουδάκης, Μανώλης
Εκδότης : Εκδόσεις Καστανιώτη
Έτος έκδοσης : 1992
ISBN : 978-960-03-1000-9
Σελίδες : 32
Σχήμα : 15
Κατηγορίες : Ιστοριογραφία, Ελληνική
Σειρά : Ιστορίες από τον Ηρόδοτο

3.20 € 2.37 €




Λένε ότι ο βασιλιάς της Αιγύπτου Ραμψίνιτος είχε τέτοια αμύθητα πλούτη σε ασήμι, ώστε κανείς από τους διαδόχους του δεν κατόρθωσε όχι μόνο να τον ξεπεράσει, αλλά ούτε καν να τον πλησιάσει στον τομέα αυτόν. Και επειδή ήθελε ν' ασφαλίσει τους θησαυρούς του, διέταξε να χτίσουν ένα πέτρινο οικοδόμημα, του οποίου ο ένας τοίχος θα ήταν κοινός με το έξω μέρος του ανακτόρου του. Εκείνος, όμως, που ανέλαβε τις εργασίες επιβουλευόταν τους θησαυρούς και σκαρφίστηκε το εξής: τοποθέτησε μία από τις πέτρες του τοίχου έτσι, ώστε να μπορεί εύκολα να μετακινηθεί όχι μόνο από δύο ανθρώπους αλλά ακόμα κι από έναν. Μόλις, λοιπόν, αποπερατώθηκε το οικοδόμημα, ο βασιλιάς μετέφερε μέσα εκεί τους θησαυρούς του· τα χρόνια κύλησαν και ο οικοδόμος, που είχε φτάσει πια στα τελευταία του, καλεί τα παιδιά του (διότι είχε δύο) και τους διηγείται πώς, προνοώντας για το μέλλον τους και προκειμένου να τους εξασφαλίσει μια ζωή άνετη και πλούσια, έκανε το τέχνασμα τότε που έχτιζε το θησαυροφυλάκιο του βασιλιά· τους εξήγησε με κάθε λεπτομέρεια όλα τα σχετικά με την μετακίνηση της πέτρας, τους έδωσε τα μέτρα της και τους είπε ότι, εάν τηρήσουν επιμελώς τα λεγόμενά του, θα γίνουν αυτοί οι ταμίες του βασιλικού θησαυρού! [...] "Ηροδότου Ιστορίαι": "Κλειώ" (Βιβλίο Α'), § 29-33

Έλληνας ιστοριογράφος (490-422 π.Χ.). Καταγόταν από εύπορη και φιλομαθή οικογένεια και ανατράφηκε σ' ένα περιβάλλον λατρείας του Ομήρου και παλιών θρύλων. Όταν στην πατρίδα του την Αλικαρνασσό ήταν τύραννος ο Λύγδαμης, ο Ηρόδοτος πήρε μέρος σε συνωμοσία για την ανατροπή του, με αποτέλεσμα να εξοριστεί το 468 ή το 467 π.Χ. στη Σάμο. Από τη Σάμο γύρισε στην Αλικαρνασσό και πήρε μέρος στην ανατροπή του Λύγδαμη το 455 π.Χ., αλλά μετά από λίγο υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει και αυτός την πατρίδα του. Από τότε άρχισε ως περιηγητής και εξερευνητής να επισκέπτεται διάφορα μέρη του τότε γνωστού κόσμου. Πιθανόν τα ταξίδια αυτά να έγιναν ανάμεσα στο 458 και 445 π.Χ. Έμεινε αρκετά χρόνια στην Αθήνα, όπου συνδέθηκε φιλικά με τους μεγάλους άνδρες της εποχής εκείνης, τον Περικλή και το Σοφοκλή. Μαζί με τον Πρωταγόρα ίδρυσαν την αποικία των Θουρίων στην Ιταλία. Στην αποικία αυτή, που ιδρύθηκε κοντά στην καταστραμμένη Σίβαρη, ο Ηρόδοτος πέρασε τα περισσότερα χρόνια της υπόλοιπης ζωής του, γι' αυτό και επονομάστηκε Θούριος. Στην Αθήνα ήρθε ξανά λίγο μετά την ανέγερση των Προπυλαίων (431 π.Χ.). Για τα τελευταία χρόνια της ζωής του υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες. Πιθανόν πέθανε στους Θουρίους γύρω στο 422 π.Χ. Ο Ηρόδοτος έγραψε μια παγκόσμια ιστορία. Οι Αλεξανδρινοί τη χώριζαν σε εννέα βιβλία και στο καθένα έδωσαν το όνομα μιας από τις εννέα Μούσες. Στα πρώτα τέσσερα βιβλία παρουσιάζει το σχηματισμό και την αύξηση της περσικής δύναμης, στο πέμπτο και έκτο τις πρώτες συγκρούσεις με τους Έλληνες της ηπειρωτικής Ελλάδας, στο τελευταίο μέρος του έκτου και σε ολόκληρα τα δύο επόμενα περιγράφει τις δύο μεγάλες εκστρατείες, που κατέληξαν η πρώτη στη μάχη του Μαραθώνα και η άλλη στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Τέλος στο ένατο βιβλίο αναφέρεται στις άλλες νίκες των Ελλήνων. Χρησιμοποιώντας ως βάση του έργου, που ο ίδιος ονόμασε "Ιστορίης απόδεξις", την αυτοψία, την έρευνα και την κριτική, ο Ηρόδοτος πλησίασε πρώτος την ιστορία, χωρίς όμως να μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενικός ιστορικός. Παρά το γεγονός αυτό το έργο του συνολικά είναι μια αξιόπιστη πηγή και η μόνη συνεχής και πλήρης που έχουμε για μια τόσο σημαντική εποχή της ιστορίας. Ο Κικέρωνας τον ονόμασε πατέρα της ιστορίας. Παράλληλα μπορεί να θεωρηθεί πατέρας της γεωγραφίας και πατριάρχης όλων των περιηγητών.






e-mail Facebook Twitter