Ο έλεγχος των «ρεόντων» είναι ένα µέρος του πλατωνικού διαλόγου Θεαίτητος. Η επικαιρότητα του πλατωνικού τούτου κειµένου έγκειται στο γεγονός ότι η θεωρία των «ρεόντων», όλων δηλαδή των στοχαστών της προκλασικής και κλασικής Ελλάδας, µε εξαίρεση τον Παρµενίδη και τους οµοϊδεάτες του, τυχαίνει να είναι σήµερα το κυρίαρχο δόγµα στη φιλοσοφία και στις επιστήµες. Η συµφωνία της ετυµηγορίας της σύγχρονης επιστήµης, τόσο της κβαντοµηχανικής όσο και της ψυχολογίας και της νευροφυσιολογίας, µε το δόγµα των αρχαίων «ρεόντων», έτσι όπως αυτό περιγράφεται από τον Σωκράτη, είναι εµφανής: «αυτό µεν καθ` αυτό µηδέν είναι [. . . ] εν δε τη προς άλληλα οµιλία πάντα γίγνεσθαι και παντοία από της κινήσεως» (156e - 157a). Και αυτό το δόγµα, το τόσο σύγχρονο και το τόσο αρχαίο, αποτελεί το οντολογικό βάθρο στο οποίο στηρίζεται και µέσω του οποίου δικαιώνεται ο επιστηµολογικός σχετικισµός τόσο της εποχής του Πρωταγόρα και του Πλάτωνα όσο και της δικής µας. Ο Ανδρέας Παπανικολάου προτείνει µια σύγχρονη ανάγνωση του πλατωνικού κειµένου, που αναδεικνύει αυτήν ακριβώς την ικανότητά του να εµπλουτίζει τους σηµερινούς µας προβληµατισµούς.
Στη νέα αυτή έκδοση µε την εµπλουτισµένη εισαγωγή παρατίθεται και το αρχαίο κείµενο παράλληλα µε τη µετάφραση.
Ο καθηγητής Ανδρέας Κ. Παπανικολάου γεννήθηκε το 1950 στο Μούλκι Κορινθίας. Το 1972 πήρε πτυχίο ψυχολογίας από το Πανεπιστήμιο Ζαβιέρ (Xavier) και το 1978 διδακτορικό δίπλωμα στην ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο του Νοτίου Ιλινόις. Στη συνέχεια δίδαξε επί δύο χρόνια στο Πανεπιστήμιο Ζαβιέρ και στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, ενώ από το 1980 εργάζεται στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Χιούστον, όπου διευθύνει το Κέντρο Κλινικών Νευροεπιστημών. Το 2002 ίδρυσε το θερινό Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών της Διεθνούς Νευροψυχολογικής Εταιρίας, το οποίο και διευθύνει. Έτυχε αρκετών διακρίσεων και χρηματοδοτήθηκε από τα ΝΙΗ, ΝSF και άλλους κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς των ΗΠΑ για τις έρευνες του σχετικά με την επιληψία, τις αναπτυξιακές διαταραχές, την πλαστικότητα του εγκεφάλου και την απεικόνιση των εγκεφαλικών μηχανισμών των νοητικών λειτουργιών, τις οποίες διεξάγει στα δύο εργαστήρια μαγνητοεγκεφαλογραφίας του Ιατρικού Κέντρου του Χιούστον. Δημοσίευσε πλήθος ερευνητικών εργασιών και αρκετά βιβλία με θέματα τόσο τεχνικά και κλινικά όσο και θεωρητικά.
