Ο Μαρκ Σαγκάλ (1887 - 1985), ένας από τους πιο αγαπητούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα, είναι παραδόξως και ένας από τους πιο παρερμηνευμένους. Ίσως οι πολύχρωμες εικόνες του με τις ιπτάμενες αγελάδες και τους αιωρούμενους εραστές να μοιάζουν κάπως απλοϊκές, και γεγονός είναι πως προώθησε μία εικόνα του εαυτού του ως μιας ιδιοφυΐας που βασιζόταν κυρίως στο ένστικτο και στη διαίσθηση. Στην πραγματικότητα όμως, ο Σαγκάλ υπήρξε μία εξαιρετικά πολυσύνθετη και καλλιεργημένη προσωπικότητα.
Σε αυτό το ολοζώντανο και περιεκτικό βιβλίο, η Μόνικα Μπομ-Ντούχεν τοποθετεί τον καλλιτέχνη μέσα στα ακριβή κοινωνικά, θρησκευτικά και καλλιτεχνικά του συμφραζόμενα, εξετάζοντας το σπάνιο εκτόπισμά του, όχι μόνο στη ζωγραφική, αλλά και στην εικονογράφηση βιβλίων, τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία, τα βιτρό και την ποίηση. Παρακολουθεί τον Σαγκάλ από τα παιδικά του κιόλας χρόνια στη Ρωσία μέχρι την επαφή του, πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την Παρισινή Πρωτοπορία· αλλά και από τις δραστηριότητές του στην επαναστατική Ρωσία, μέχρι τα ώριμα χρόνια του στην Αμερική και τη Νότια Γαλλία, όπου και πέθανε σε ηλικία ενενήντα επτά ετών. Αυτή είναι η πρώτη μελέτη για τον Σαγκάλ που αξιοποιεί πλήρως το νέο υλικό που έγινε γνωστό στη Δύση μετά την περεστρόικα.
Η Μόνικα Μπομ Ντούχεν είναι επιμελήτρια εκθέσεων, καθηγήτρια και συγγραφέας θεμάτων σχετικών με την τέχνη του 20ού αιώνα ("Το γυμνό", "Κατανοώντας τη μοντέρνα τέχνη"). Ήταν επιμελήτρια της έκθεσης "Μετά το Άουσβιτς: Το ολοκαύτωμα στη σύγχρονη τέχνη" (Λονδίνο, 1995) και συμμετείχε στον κατάλογο της έκθεσης Σαγκάλ: "Η αγάπη και η σκηνή" (Βασιλική Ακαδημία των Τεχνών, Λονδίνο, 1998).
