Μετά το βραβευμένο με Booker Μύησις Ταξιδευτού, το συναρπαστικό ταξίδι ενηλικίωσης του Έντμουντ Τάλμποτ συνεχίζεται στο δεύτερο βιβλίο της τριλογίας Ως τα Πέρατα της Γης. Στα μισά του ταξιδιού προς την Αυστραλία το πλοίο όπου επιβαίνει ο νεαρός Έντμουντ καθηλώνεται από την τροπική νηνεμία.
Η ζέστη, η ομίχλη και η ακινησία αρχίζουν να πειράζουν στα νεύρα πλήρωμα και επιβάτες, που αναγκάζονται να συμβιώσουν ο ένας δίπλα στον άλλο στον περιορισμένο χώρο του πλοίου.
Και την ίδια στιγμή μια πηχτή μάζα από πράσινα φύκια σφιχταγκαλιάζει το ταλαιπωρημένο σκαρί…
Ώσπου από την ομίχλη ξεπροβάλλει αργά ένα άλλο καράβι. Καθώς τα δυο πλοία πλευρίζουν το ένα το άλλο και μένουν ακίνητα μέσα στην απεραντοσύνη, αποφασίζεται να δοθεί ένας κοινός χορός.
Και για τον Έντμουντ έχει έρθει η στιγμή να γνωρίσει τον κεραυνοβόλο έρωτα στο πρόσωπο της όμορφης δεσποινίδας Μάριον Τσάμλεϊ…
Πλήρωμα και επιβάτες στροβιλίζονται στους ρυθμούς του βαλς και του κοτιγιόν σε μια λαμπερή γιορτή, σαν να θέλουν να ξορκίσουν τον σκοτεινό βυθό, που απειλεί να τους ρουφήξει για πάντα…
Ο Γουίλιαμ Γκόλντινγκ γεννήθηκε το 1911 στην Κορνουάλη, όπου και πέθανε το 1993. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος, επάγγελμα που θα επέλεγε τελικά και ο γιος. Ο Γκόλντινγκ σπούδασε αγγλική φιλολογία στην Οξφόρδη και αφού έκανε μερικές απόπειρες ως συγγραφέας και ηθοποιός άρχισε να εργάζεται ως δάσκαλος. Παντρεύτηκε και απέκτησε δύο παιδιά. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό και μεταξύ των άλλων επιχειρήσεων όπου έλαβε μέρος ήταν και η βύθιση το 1940 του "Βίσμαρκ", του μεγαλύτερου γερμανικού θωρηκτού, και η απόβαση στη Νορμανδία. Όταν αποστρατεύθηκε, το 1945, συνόψισε τις πολεμικές του εμπειρίες ως εξής: "Ο άνθρωπος, παράγει το κακό όπως η μέλισσα παράγει το μέλι" και ξαναγύρισε στη δουλειά του δασκάλου. Παράλληλα έγραψε βιβλία, αλλά κανένα δεν έφθανε στο τυπογραφείο. Ο Γκόλντινγκ ήταν 44 ετών όταν, το 1954, κυκλοφόρησε "Ο άρχοντας των μυγών" που με την εκπληκτική εμπορική του επιτυχία επέτρεψε στον συγγραφέα του να αφήσει τη δουλειά του δασκάλου κα να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο γράψιμο. Ακολούθησαν μεταξύ άλλων "Οι κληρονόμοι" (1955), "Μάρτιν ο φαταούλας" (1956), "Ελεύθερη πτώση" (1960), "Το κωδωνοστάσιο" (1964), "Ορατό σκοτάδι" (1979), "Άνθρωποι και ποντίκια" (1984) και η τριλογία: "Μύησις ταξιδευτού" (1980), με το οποίο κέρδισε το Βραβείο Booker, "Σε απόσταση αναπνοής" (1987), "Φωτιά στα έγκατα". Μετά τον θάνατο του Γκόλντινγκ εκδόθηκε το 1996 "Η διπλή γλώσσα".
Η βράβευση του Γκόλντινγκ με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1983 ήταν έκπληξη επειδή εκείνη τη χρονιά επικρατέστερος βρετανός υποψήφιος εθεωρείτο ο Γκράχαμ Γκριν (1904-1991).
