Σε πρώτο και δεύτερο πρόσωπο


Συγγραφέας : Πατρικάκος, Βασίλης
Εκδότης : Δεσμός
Έτος έκδοσης : 2019
ISBN : 978-618-5046-36-1
Σελίδες : 256
Σχήμα : 24x17
Κατηγορίες : Νεοελληνική πεζογραφία

10.00 € 8.00 €




Στα Σανσκριτικά την δυστυχία την αποκαλούν Βεντάτα. Με μία λέξη που έχει διττή σημασία. Σημαίνει πόνο αλλά και γνώση, διότι πριν 5 χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι είχαμε εννοήσει ότι η γνώση της ζωής έχει πηγή της τον πόνο της ύλης μας. Ο Ιησούς μακάριζε όσους έχουν υποφέρει στην ζωή τους επειδή έχουν βρει το κλειδί της ζωής, την συνείδηση. Η σύγχρονη ψυχιατρική έχει προσεγγίσει την πραγματικότητα όπως αυτή συμβαίνει στην διφυή ανθρώπινη οντότητα, την οποία ο Κάρλ Γιούνγκ διαχώρησε σε εγώ και εαυτό. Είχε εννοήσει πως η συνειδητότητα κόβει τις γέφυρες με τις οποίες το συναίσθημά μας προσεγγίζει τον πόνο και την ενέργεια που παράγει η αναζήτησή του γιατί την μεταγγίζει στον καλλιεργημένο άνθρωπο μέσα από την γνώση του εαυτού αντί να του δομεί οδύνη. Αυτές τις γέφυρες αναζητά ο συγγραφέας μέσα από αρθρωτές ιστορίες αλλά και από τους διαλόγους του εγώ με το εαυτό του κεντρικού του ήρωα, ο οποίος μπορεί να είναι και ο ίδιος ο αναγνώστης. Διότι η συνείδησή μας είναι αυτή που βάζει τα ερωτήματα αλλά και δίνει τις απαντήσεις μέσα από την γνώση του εαυτού ο οποίος διαθέτει την γνώση της ύπαρξης, την αλήθεια δηλαδή της ζωής, αφού όποιος γνωρίζει την αλήθεια μπορεί να κάνει και παιχνίδια μαζί της. Γιατί; Μα επειδή ισχύει μία απαράβατη σχέση μεταξύ δημιουργίας και δημιουργού. Αυτή που υπάρχει ανάμεσα στον χορό και τον χορευτή.

O Bασίλης Πατρικάκος γεννήθηκε στο Γύθειο και σπούδασε Iατρική. Oνομάστηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου Aθηνών και ασκήθηκε στη χειρουργική, την οποία υπηρετεί από τη θέση του αναπληρωτή διευθυντή σε κρατικό νοσοκομείο. Έχει εκδώσει τον "Γυιό της Σύγκριας" (εκδόσεις Μαυρίδη), "Tα δέντρα μεγαλώνουν επουλώνοντας τις πληγές τους" (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα), και "Χωροχρονικές εκτροπές" (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα). Σκοπός της συγγραφικής του δραστηριότητας είναι να εκφράσει την άποψή του πως στη ζωή το κύριο καθήκον μας είναι να ομολογούμε στους ανθρώπους τη συνειδητότητά μας, αν η ζωή έχει ως σκοπό της να επενδύσει την ύλη με συνείδηση. Kαι στον κόσμο των ανθρώπων πνευματικότητα είναι να ντύνουμε το συναίσθημά μας με αυτογνωσία.






e-mail Facebook Twitter