Σε χωρητικότητα ολίγων στροφών

"ΤΙ ΚΙ ΑΝ...":
Τι κι αν το σώμα μας ο χρόνος ακουμπάει
Κι ο ήλιος γέρνει στον ορίζοντα μακριά Δ
εν έχει πάψει η ψυχή μας ν' αγαπάει
Και να προσμένει μια καλύτερη ζαριά
Τι κι αν μας φόβισαν χιλιάδες τρικυμίες
Και μύρια σύννεφα στον κρύο ουρανό
Ξανά η θάλασσα γεννά επιθυμίες
Κι ελκύει το βλέμμα μας το χρώμα γαλανό
Τι κι αν προδόθηκαν τα τόσα όνειρά μας
Κι οι ερινύες μας βάρυναν την πνοή
Εμείς απλώνουμε και πάλι τα φτερά μας
Σ' αυτό το πέταγμα που λέγεται ζωή