[...] Σήμερα μέσα από τα ποιήματα της, αλλά και όσες σκέψεις της έχει εκφράσει σε πεζό λόγο, βρίσκομαι νοερά σ' εκείνη την εποχή. Γιατί, η Βασιλική Μαρκεσίνη άφησε την πένα της "να βουτήξει" μέσα στην ψυχή της κι ύστερα ν' αποτυπώσει στο χαρτί με απλό, αλλά ταυτόχρονα απόλυτα αντιπροσωπευτικό τρόπο, τους πόθους και τις προσδοκίες, τις επιθυμίες και τα όνειρά της, θα έλεγα τον ίδιο τον εαυτό της, όλα επικεντρωμένα στο Πρόσωπο και το Έργο του Κυρίου Ιησού Χριστού, τον Οποίο από μικρή αγάπησε και μέχρι σήμερα υπηρετεί. [...]
(απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)
