να το θυμάστε: η σωτηρία της ψυχής·
ετούτη κι αν είναι θυσία· ν’ αφιερώνουμε εαυτόν εις την ελευθερία
με αντάλλαγμα την αιωνιότητα –αν είναι αιωνιότητα–
και μιαν ωραία νεκρολογία – αν περιμένουμε να την ακούσουμε νεκροί
κι όχι με δάνειο θάνατο γεμάτοι ζεστό αίμα
σκλάβοι των σκλάβων μια ολάκερη ζωή. Εγώ δεν είμαι βάρβαρος για να φωνάζω·
κάντε ό,τι καταλαβαίνετε, αλλ’ όμως κάνετέ το
με τον γερμανικό τρόπο – πάντοτε: για παράδειγμα,
να μιλάτε στον πληθυντικό στους καταδικασμένους σε θάνατο.
Αυτή ’ναι μια καλή αρχή – και οι καλές αρχές χαρίζουν καλό τέλος.
Ή, αλλιώς, με τον ρωμαϊκό τον τρόπο:
ένα φριχτό τέλος είν’ η καλύτερη αρχή –
