O Richard P. Feynman, κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ Φυσικής, επιζητούσε και απολάμβανε τις προκλητικές περιπέτειες. Στο παρόν βιβλίο, παγκόσμιο μπεστ-σέλερ επί πολλές δεκαετίες, διηγείται, με τρόπο μοναδικό, τις εμπειρίες του από τις συναντήσεις και την ανταλλαγή ιδεών για τη σύγχρονη φυσική με τον Αϊνστάιν και τον Bohr, από τις συζητήσεις περί τζόγου με τον Νικ δε Γκρικ, από τη διασκεδαστική του συνήθεια να παραβιάζει τα απροστάτευτα χρηματοκιβώτια του στρατού όπου φυλάσσονταν τα ατομικά μυστικά των ΗΠΑ, από τις προσπάθειές του να μάθει να παίζει τα μπόνγκος για να συμμετάσχει στο βραζιλιάνικο καρναβάλι του Ρίο, από τα ζωγραφικά του γυμνάσματα με χορεύτριες των στριπ-μπαρ στην Καλιφόρνια -και πολλά άλλα αναπάντεχα περιστατικά στη ζωή ενός από τους μεγαλύτερους θεωρητικούς φυσικούς της εποχής μας. Κοντολογίς, εδώ καταγράφεται το εκκεντρικό μεγαλείο του Feynman -ενός εύφλεκτου μείγματος υψηλής νοημοσύνης, απεριόριστης περιέργειας και απύθμενου θράσους.
Ο Richard P. Feynman γεννήθηκε στο Μπρούκλυν το 1918 και πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον το 1942. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο Πρόγραμμα Manhattan στο Λος Άλαμος κατά τη διάρκεια του B΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Στη συνέχεια, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Cornell καθώς και στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας. Το 1965 έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής -από κοινού με τους SinItiro Tomanaga και Julian Schwinger- για την εργασία του στην κβαντική ηλεκτροδυναμική. Ο δρ. Feynman κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ για την επιτυχή επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων της θεωρίας της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής. Διατύπωσε επίσης μια μαθηματική θεωρία η οποία εξηγούσε το φαινόμενο της υπερρευστότητας του υγρού ηλίου. Στη συνέχεια, μαζί με τον Murray Gell-Mann, επιτέλεσε θεμελιώδες ερευνητικό έργο στον τομέα των ασθενών αλληλεπιδράσεων, όπως η διάσπαση βήτα. Στα επόμενα χρόνια ο Feynman έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη της θεωρίας των κουάρκ, εισάγοντας το μοντέλο των παρτονίων για τις διαδικασίες σκέδασης ανάμεσα σε πρωτόνια υψηλής ενέργειας. Εκτός από τα παραπάνω επιτεύγματα, ο δρ. Feynman εισήγαγε εντελώς νέες υπολογιστικές τεχνικές και νέο συμβολισμό στη φυσική, με σημαντικότερες τα πασίγνωστα πλέον διαγράμματα Feynman, τα οποία -ίσως περισσότερο από κάθε άλλο φορμαλισμό στη νεότερη επιστημονική ιστορία- άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τις θεμελιώδεις φυσικές διαδικασίες και υπολογίζουμε τα φυσικά μεγέθη που τις χαρακτηρίζουν. Ο Feynman υπήρξε ένας εξαιρετικά ικανός δάσκαλος. Από όλες τις πολυάριθμες βραβεύσεις του ήταν ιδιαίτερα περήφανος για το Μετάλλιο Διδασκαλίας Oersted, το οποίο κέρδισε το 1972. Το βιβλίο του Διαλέξεις φυσικής, που πρωτοεκδόθηκε το 1963, χαρακτηρίστηκε από έναν βιβλιοκριτικό του περιοδικού "Scientific American" ως "βιβλίο δύσκολο, αλλά γονιμοποιό και σαγηνευτικό -είκοσι πέντε χρόνια αργότερα το βιβλίο εξακολουθεί να είναι ο ιδανικότερος οδηγός για τους δασκάλους και για τους καλύτερους ανάμεσα στους φοιτητές που κάνουν τα πρώτα βήματά τους στο πεδίο της επιστήμης". Εκτός από τη φυσική, κατά καιρούς ασχολήθηκε και με την επιδιόρθωση ραδιοφώνων, την παραβίαση κλειδαριών, τη ζωγραφική, το χορό, το παίξιμο κρουστών, ακόμη και με την αποκρυπτογράφηση της ιερογλυφικής γραφής των Μάγια. Διαρκώς περίεργος για τον κόσμο που τον περιέβαλλε, υπήρξε ένας υποδειγματικός εμπειριστής. Ο Richard Feynman πέθανε στο Λος Άντζελες στις 15 Φεβρουαρίου 1988.
