Ο βασιλιάς της μουσικής δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος, όποια μουσική κι αν του παρουσιάζει ο μουσικός της αυλής του. Τον μουσικό από την απελπισία του έρχεται να τον βγάλει η Μούσα, που βρίσκει με τη σειρά της μια ευκαιρία να "ξαναμπεί στη δουλειά" από την οποία είχε αποκοπεί από τις "εποχές δόξης" του Μότσαρτ και του Μπαχ. Η Μούσα επιστρατεύει τις επτά νότες και εμπνέει στο μουσικό ένα υπέροχο κομμάτι. Ούτε κι αυτό, όμως, αφήνει ικανοποιημένο το βασιλιά. Η Μούσα, λοιπόν, σκέφτεται κάτι καινούργιο: εμφανίζεται στο βασιλιά μεταμφιεσμένη σε διάσημο μουσικό από το εξωτερικό, του οποίου τη μουσική, τάχα, μπορούν να την ακούσουν μόνο όσοι έχουν πραγματικό γούστο και μουσικές γνώσεις. Και φυσικά, ούτε ο βασιλιάς ούτε η αυλή του τολμούν να παραδεχθούν ότι το "αριστούργημα" που τους παρουσιάζει η Μούσα δεν είναι παρά... Ένα Musical για μικρά και μεγάλα παιδιά.
Ο Νίκος Κυπουργός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε θεωρητικά της Μουσικής και σύγχρονες τεχνικές με τον Γιάννη A. Παπαϊωάννου και παράλληλα Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στο Παρίσι (1979-83) με υποτροφία του ιδρύματος Ωνάση, στο Κονσερβατουάρ, καθώς και δίπλα στους Mαξ Nτόυτς, Iάννη Ξενάκη, κ.ά. Μελέτησε επίσης Εθνομουσικολογία και Μουσική Παιδαγωγική. Την πενταετία 1983-88 ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μουσική εκπαίδευση, συμμετέχοντας στη σύνταξη ενός σύγχρονου ελληνικού μουσικοπαιδαγωγικού προγράμματος, και παράλληλα με την διδασκαλία σε ωδεία της Αθήνας και της Καλαμάτας καθώς και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει γράψει φωνητική μουσική (το έργο του "KNOTS για 16 φωνές" τιμήθηκε με το A΄ Βραβείο στο Διεθνές Βήμα Συνθετών της UNESCO το 1979), ορχηστρική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική χορού, τραγούδια, μιούζικαλ. Στενός συνεργάτης του Mάνου Xατζιδάκι (Τρίτο Πρόγραμμα, Σείριος, Αγώνες Τραγουδιού κ.ά.) και ενορχηστρωτής σημαντικών έργων του. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μουσική για το θέατρο, συνεργαζόμενος με το Εθνικό Θέατρο, το KΘBE, το Θέατρο Τέχνης, το Αμφιθέατρο, το Ανοιχτό Θέατρο, τη Νέα Σκηνή, τις Μορφές, το Θέατρο του Νότου, κ.α. Ασχολήθηκε όμως και με τη μουσική για τον κινηματογράφο, για την οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο του YΠΠO ("Rom", 1990 - "Tο Πεθαμένο Λικέρ", 1993 - Μεταίχμιο, 1994 - "Ελεύθερη Κατάδυση", 1995), καθώς και με το Βραβείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ("Aenigmα est", 1990 - "O Δραπέτης", 1991 - "Το Πεθαμένο Λικέρ", 1992 - Μεταίχμιο και "'Ύποπτος Πολίτης", 1994). H μουσική του για το "Πεθαμένο Λικέρ" τιμήθηκε και με το Βραβείο Μουσικής στο Διεθνές Φεστιβάλ της Βαλένθια (1993) ενώ το "Four Corners of Suburbia" με το βραβείο Μουσικής στο Φεστιβάλ Avignon (2006).
Μη Διαθέσιμο
