"Ξέρεις τι με τρώει; Αν δεν είχα μπερδευτεί στα πόδια τους, τώρα θα ήταν μαζί. Ο Ιάσονας μάλλον θα γινόταν πανεπιστημιακός δάσκαλος κι εγώ θα καμάρωνα τα παιδά τους..."
Μέσα στη σιωπή που ακολούθησε, έβγαλε ξαφνικά απ' το πορτοφόλι του ένα ταλαιπωρημένο γράμμα και μου έδειξε με το δάχτυλο να διαβάσω τις τελευταίες σειρές. Έγραφε: "Όποιος δε νιώθει ένοχος δεν πρέπει να δικαιολογείται. Έτσι κι αλλιώς όλα πήρανε το δρόμο τους· πολλοί από τους συντρόφους είναι πια στο κοπάδι. Ίσως πάλι να έρθω κάποτε· να τη ρωτήσω για τις επιλογές της. Όχι πως δεν της δίνω ελαφρυντικά... Για να έρθω στα παράπονά σου, που άφησα στη μέση τη διδακτορική διατριβή μου... Με ποιο τρόπο να σ' το εξηγήσω και επιτέλους να καταλάβεις... Από κάποια στιγμή φρίκαρα· ήμουν στο παρά πέντε να μπω κι εγώ στα γρανάζια..."
Κι ενώ σηκωνόταν όρθιος, με κάρφωσε με τα μάτια λέγοντας: "Μη διαμαρτύρεσαι και μην κοκκινίζεις. Η φιλενάδα σου αποδείχτηκε μόνο λόγια..."
Άγιοι της απλής ζωής, τυχοδιώκτες και επαναστάτες, με επιθυμίες, συναισθήματα, φιλίες και έρωτες που δεν άντεξαν στη δοκιμασία του χρόνου, εσωτερικές συγκρούσεις, σκοτεινές διαδρομές, βουβές ή φωναχτές εξεγέρσεις, σ' ένα μυθιστόρημα που επανακυκλοφορεί ξαναγραμμένο και κολλάει ακόμα πάνω μας.
H Στέλλα Bογιατζόγλου (1950-2008) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκη και εργάστηκε σε διάφορες υπηρεσίες. Ασχολήθηκε περιστασιακά με τη διαφήμιση και το ραδιόφωνο. Ως συγγραφέας, ασχολήθηκε με το διήγημα, το μυθιστόρημα, το θέατρο, τα βιβλία για παιδιά. Εμφανίστηκε στην πεζογραφία με το μυθιστόρημα "Το μαγγανοπήγαδο", το 1980. Έκτοτε ακολούθησαν άλλα έξι βιβλία πεζογραφίας, τρία θεατρικά έργα, ένα σενάριο για τον κινηματογράφο και έξι παιδικά βιβλία, ανάμεσά τους και μια σύντομη διασκευή της Οδύσσειας για παιδιά. Βραβεύτηκε για το θεατρικό της έργο "Στην υγειά των χαμένων", 1990, το οποίο μεταφράστηκε στα γερμανικά και εκπροσώπησε την Ελλάδα στον διαγωνισμό European Drama Award. Επίσης, το έργο της "Τσικλιντάν" τιμήθηκε από το ΥΠΠΟ το 1997 και ανέβηκε στη σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Kείμενά της δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες ("Τα Νέα", "Αυγή", "Βραδυνή", "Αγγελιοφόρος", "Μακεδονία", κ.ά.) και λογοτεχνικά περιοδικά ("Η Λέξη", "Διαβάζω", "Εντευκτήριο", "Υπόστεγο", "ΒestSeller", "Ρόπτρο", "Παρατηρητής", κ.ά.). Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Διηγήματά της μεταφράστηκαν στα γερμανικά. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη στις 18 Αυγούστου 2008, μετά από μακρόχρονη μάχη με τον καρκίνο -εμπειρία που ήταν το θέμα του "Τσικλιντάν"-, αφήνοντας ένα σημαντικό κενό στη σύγχρονη λογοτεχνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης.
Tα έργα της Στέλλας Bογιατζόγλου είναι τα παρακάτω:
Πεζά:
"Tο μαγγανοπήγαδο", Πύλη 1980· Kέδρος 1988·
"Σκόνη κόλλησε στ' αυτιά μας", Nέα Σύνορα 1983· Σύγχρονοι Ορίζοντες 2003·
"H συγκάτοικος", Kέδρος 1987, 3η έκδοση 1989·
"Kαι ο Φαίδων ήμουν εγώ", Kέδρος 1991·
"Ύστερα, έφυγες στ' αλήθεια", Kέδρος 1996, 2η έκδοση 1997·
"Περνώντας βιαστικά ανάμεσά τους", διηγήματα, Κέδρος 2000·
"Καμία ιστορία δεν τελειώνει;", Κέδρος 2005.
Παιδικά:
"Kαβάλα σε δυο φεγγάρια", A.Σ.E. 1982, 7η έκδοση 1989, 8η έκδοση Kέδρος 1994·
Διασκευή "Oδύσσειας", A.Σ.E. 1983, 5η έκδοση 1989· Πατάκης 2000·
"Oι περιπέτειες του Mπιρμπιρή στη μυθική χώρα", A.Σ.E. 1986, 3η έκδοση 1989, 4η έκδοση Kέδρος 1996·
"H πέτρα της υπομονής", Παρατηρητής 1986, 3η έκδοση 1989·
"H Mυρωδίτσα", Παρατηρητής 1986, 3η έκδοση 1989·
"Η πεισματάρα Ρουμπίνη και άλλες ιστορίες", Πατάκης, 2006.
Θεατρικά:
"Eνδοοικογενειακά" -μεταδόθηκε σε συνέχειες από το Pαδιοφωνικό Σταθμό Mακεδονίας·
"Στην υγειά των χαμένων" -Κρατικό βραβείο, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες 2001· γερμανική έκδοση: "Zum wohl des Versager", μτφρ. Mαρία Mπογδάνου (κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Bernd Bauer Verlag)·
"Εντός σχεδίου;" -συμβολή στη συλλογική παράσταση που παρουσιάστηκε από το "Θέατρο των Καιρών", Κέδρος 1998·
"Τσικλιντάν", Κέδρος 2006.
Σενάριο:
"Tο τσιφτετέλι" -σενάριο ταινίας μικρού μήκους του Πέτρου Παναμά, από τη σειρά "Η Θεσσαλονίκη διηγείται", που εκπροσώπησε την ΕΡΤ-3 στο Διεθνές Φεστιβάλ Ευρείας Οθόνης, στο Άμστερνταμ, το 1997· Νέα Σύνορα 1997.
