Ο διακεκριμένος Γάλλος οικονομολόγος Φρεντερίκ Λορντόν πραγματεύεται το δράμα του ελληνικού λαού κάτω από τον μνημονιακό ζυγό που του επέβαλε η υπαρκτή, γερμανική Ευρώπη.
Το κέντρο βάρους πέφτει στην κορύφωση αυτού του δράματος τη χρονιά της μεγάλης, συλλογικής ελπίδας και της μεγάλης, συλλογικής ματαίωσης, το 2015. Με την αποστασιοποιημένη συναισθηματικά ματιά του προσφέρει στον Έλληνα αναγνώστη ένα πρώτο χρονικό της κρίσιμης αυτής περιόδου, στην οποία, χωρίς αμφιβολία, θα ανατρέχουν ξανά και ξανά οι ιστορικοί του μέλλοντος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη. Η στρατηγική ατολμία και η άρνησή του να αντιμετωπίσει τη ρήξη σφράγισαν την αποτυχία του. Είναι καιρός να σκεφτούν όλοι όσοι ασπάστηκαν τη χίμαιρα ενός "άλλου ευρώ" ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα πραγματικού προοδευτικού μετασχηματισμού του.
Η ελληνική τραγωδία φανερώνει ότι το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο έχει κηρύξει έναν αμείλικτο πόλεμο στους λαούς της Ευρώπης. Όπως υποστηρίζει χαρακτηριστικά και ο Αμερικανός πανεπιστημιακός Μάικλ Χάντσον: "Η σημερινή Ελλάδα μοιάζει από πολλές απόψεις με τη βομβαρδισμένη από τους ναζί Ισπανία, στον περίφημο πίνακα του Πικάσο (την Γκουέρνικα). Αυτή είναι η εκδοχή του ΔΝΤ για το βομβαρδισμό της Ισπανίας από τους ναζί, αυτό είναι το μήνυμα στους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης προκειμένου να υποταχθούν".
Ο Φρεντερίκ Λορντόν (γενν. 1962) είναι οικονομολόγος και κοινωνιολόγος, διευθυντής του Γραφείου Θεωρητικών και Εφαρμοσμένων Οικονομικών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας. Ανήκει στην ονομαζόμενη "Σχολή της Ρύθμισης", μια σχολή που έχει τις ρίζες της στη σκέψη του Μαρξ και του Κέυνς. Ο ίδιος εκπροσωπεί μια ριζοσπαστική εκδοχή αυτού του ρεύματος και έχει έντονες αναφορές στη σκέψη του Σπινόζα και του Φουκώ.
Είναι τακτικός συνεργάτης της Le Monde diplomatique και ιδρυτικό μέλος των Economistes Atterres (Αηδιασμένων Οικονομολόγων), μια ευρεία συσπείρωση οικονομολόγων που τον Σεπτέμβρη του 2010 δημοσίευσε ένα ιδρυτικό μανιφέστο, στο οποίο ασκούσε δριμύτατη κριτική στο νεοφιλελευθερισμό και απαιτούσε μέτρα ρήξης με όσες πολιτικές δημιούργησαν την ηγεμονία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου θεωρώντας την υπεύθυνη για τη σημερινή κρίση. Έχει γράψει αρκετά βιβλία, μεταξύ των οποίων και τα: "Capitalisme, desir et servitude" (La Fabrique, 2010), "Imperium, Structures et affects des corps politiques" (La Fabrique, 2015), "La Malfacon. Monnaie europeenne et souverainete democratique" (LLL, 2014).
