Σπάζοντας τα δεσμά της νεύρωσης

Το κεφάλι μούδιασε ολόκληρο. Τα μάτια θόλωσαν... Σαν να μην έβλεπε τίποτε μπροστά της, καθαρά... Αστάθεια στο βάδισμά της και αίσθηση του κενού... Δεν πατάει γερά στη Γη... Αιωρείται... Χάνεται... Ο κόμπος στο λαιμό την έπνιξε... Η ανάσα κόπηκε... "Μα δεν υπάρχει αέρας;;". Η καρδιά της χτυπούσε σαν τρελή στο στήθος της, λες κι ήταν έτοιμη να εκραγεί... Τα χέρια, μούσκεμα από τον ιδρώτα, που σιγά σιγά κατέκλυσε όλο της το κορμί... Μια έντονη ζάλη, την έκανε να χάσει τον κόσμο γύρω της, για ελάχιστα δευτερόλεπτα... "Πεθαίνω"... φώναζε η σκέψη μέσα της... Παραπατώντας, έφτασε μέχρι τον κοντινότερο τοίχο στο διάβα της... Τον ακούμπησε να νιώσει σταθερότητα... Τα πόδια της λυγισμένα, λες και προσπαθούσε να κρατήσει την ισορροπία της, με αυτή τη στάση... Την έπνιγαν όλα. Τα πάντα. Ακόμη και τα ρούχα που φορούσε... Άρχισε να αφαιρεί το κασκόλ στην αρχή και ξεκούμπωσε το παλτό της... Αν μπορούσε, θα τα πετούσε από πάνω της όλα... Να αισθανθεί ελεύθερη... Όλα της έφερναν "πνιγμό" που δυνάμωνε στο λαιμό της. Στο κεφάλι της. Ο θόρυβος που ακουγόταν δίπλα της από τα αυτοκίνητα της έφερνε πόνο στο κεφάλι... Με το ένα χέρι στον τοίχο, το άλλο να βγάζει το παλτό. Έμεινε εκεί καρφωμένη για αρκετή ώρα, κοιτάζοντας γύρω της απελπισμένα, μήπως φανεί κανείς να τη βοηθήσει... Σκοτάδι γύρω, δεν υπήρχε ψυχή... Κρίση πανικού, διέγνωσε ο ψυχίατρος... Άγχος... προχωρημένο άγχος... Έζησε πολλά χρόνια με τις κρίσεις πανικού, παλεύοντάς τες, με ψυχοθεραπεία και φάρμακα. Κάνοντας μια δουλειά σκληρή, απαιτητική, όπως αυτή του δημοσιογράφου, του ελεύθερου ρεπόρτερ... Η ιστορία της περιγράφεται χωρίς καμιά προκατάληψη, στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια της... Χωρίς να κρύβει τίποτε απολύτως... Ξεγυμνώνεται εντελώς... Ο αγώνας της ήταν μοναχικός και σκληρός. Ουσιαστικά, πάλευε με τον εαυτό της. Τι έγινε όμως στο τέλος;