Μια λευκή πεταλούδα χάνεται στα πέταλα μιας αμυγδαλιάς. Πέφτουν κάποια άστρα την ώρα που σμίγουν δυο πουλιά. Σκορπίζουν τους καρπούς και φεύγουν. Στην σκιά του νέφους το κάθε τι χάνει την σκιά του. Είναι στιγμές που κάτω από τον έναστρο ουρανό κανέναν δεν σκέφτεσαι και κανείς δεν σκέφτεται εσένα. Δεν ξέρεις ακριβώς αν είναι εικασία, βροχή ή ομίχλη. Τουρτουρίζεις στις σκέψεις σου.
Τα γεγονότα διαδραματίζονται σε μια κλινική Covid 19 του Τζανείου Νοσοκομείου.
Γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό καταβάλουν τα μέγιστα στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν τους ασθενείς τους να ξεπεράσουν τον κίνδυνο και να κρατηθούν στη ζωή.
Κάθε ασθενής έχει τη δική του προσωπική ιστορία, τη δική του καταγωγή αλλά όλοι μαζί γίνονται ένα, μια ατσάλινη γροθιά για ν' αντιμετωπίσουν τον ίδιο ύπουλο εχθρό.
Θα ενώσουν τις προσευχές τους και τις δυνάμεις τους, θ' ανάψουν τον φάρο της Αλληλεγγύης, θα δώσουν ένα μάθημα ανθρωπιάς και συμπαράστασης σ' ολάκερη την Οικουμένη και τελικά θα στεφθούν όλοι νικητές απαλλαγμένοι από την κατάρα του στίγματος!
Ο Βασίλης Κ. Παππάς γεννήθηκε στο Βρυώνι των Αγίων Σαράντα το 1958.
Σπούδασε φιλολογικές και νομικές επιστήμες. Είναι ένας από τους 18 ποιητές της Ανθολογίας Νέων Ταλέντων της Αλβανίας 1990.
Έχει εκδώσει τις κάτωθι ποιητικές συλλογές: "Όταν γυρνούν οι πελαργοί", "Μη με αφήνετε μόνο μου", "Φύσα αγεράκι του νότου", "Το τελευταίο επικόσμημα", "Βόρειες πολιτείες", "Το πέταγμα του ήλιου", "Κάποιος φώναξε το όνομά σου", Βραβείο Ερατοσθένης στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Καβάφης 2015, "Αν δεν είστε ακόμα πέτρες", "Εννέα χιλιάδες μάρες", "Ερειπωμένα πριγκιποχώρια", "Έχασα απόψε μια στροφή", "Έτσι ζούνε οι άνεμοι".
Ποιήματά του έχουν εκδοθεί σε διάφορες γλώσσες.
