Η πορεία της Ευρώπης, ιδίως μετά την πρόσφατη εντυπωσιακή διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξελίσσεται σ' ένα πρώτου μεγέθους ιστορικό στοίχημα για το οποίο δεν υπάρχουν περιθώρια αρνητικής έκβασης. Σ' αυτή τη διαδρομή η μεγαλύτερη εγγύηση για το μέλλον της Ευρώπης είναι οι ίδιοι οι λαοί της, γι' αυτό οι πολιτικές ηγεσίες οφείλουν να κατανοήσουν και να υπηρετήσουν αποτελεσματικά την ανάγκη δημιουργίας μιας κοινής ευρωπαϊκής συνείδησης ως πρωταρχικού παράγοντα της πολυπόθητης ευρωπαϊκής συνοχής. Η πρόσφατη περιπέτεια του Ευρωπαϊκού Συντάγματος αποδεικνύει ότι ο δρόμος θα είναι μακρύς και επίπονος. Σ' αυτό τον δρόμο, όμως, τα βήματα της Ευρώπης θα πρέπει να είναι σταθερά και αποφασιστικά. Γι' αυτό σ' αυτή τη δύσκολη πορεία είναι υποχρεωμένοι να συμβάλουν, με τον πολιτικό τους λόγο, όλοι όσοι ασχολούνται με τα δημόσια πράγματα τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο.
Την ανάγκη αυτή φιλοδοξεί να υπηρετήσει και το βιβλίο αυτό, στο οποίο ανθολογούνται κείμενα του Νίκου Σηφουνάκη που εστιάζονται στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε κρίσιμους τομείς και αναφέρονται στις κρίσιμες και αποφασιστικές -και για τη χώρα μας- ευρωπαϊκές εξελίξεις. Πρόκειται για ομιλίες και άρθρα που προέκυψαν από την ανάγκη επικοινωνίας του συγγραφέα με τους πολίτες οι οποίοι ενδιαφέρονται για την ευρωπαϊκή υπόθεση και από το χρέος του, ως πολιτικού, να καταθέσει δημόσια τις απόψεις του για μια σειρά από σημαντικά ζητήματα, συμπυκνώνοντας έτσι τις πολύτιμες εμπειρίες που απέκτησε κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο Νίκος Σηφουνάκης γεννήθηκε το 1949 στο Ρέθυμνο. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στη Γένοβα και έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα της αναστήλωσης μνημείων. Εκπόνησε αρχιτεκτονικές μελέτες συντήρησης και αναστήλωσης μνημείων σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Διετέλεσε μέλος της διευθυντικής επιτροπής για την αρχιτεκτονική κληρονομιά του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το 2003 τιμήθηκε με την ανώτατη διάκριση των γραμμάτων και των τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας για τη συμβολή του στη μελέτη και την ανάδειξη του πολιτισμού του Αιγαίου. Διετέλεσε Υπουργός Αιγαίου την τετραετία 2000 - 2004 και Υπουργός Τουρισμού και Υφυπουργός Πολιτισμού κατά τη διετία 1994 - 1996. Από το 1989 ως το 2000 εξελέγη έξι φορές διαδοχικά βουλευτής Λέσβου. Τον Ιούνιο του 2004 εκλέχτηκε ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και έναν μήνα αργότερα ψηφίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας. Από το 1987 ως το 1988 ήταν γενικός διευθυντής της ΕΡΤ, και από το 1983 ως το 1987 Νομάρχης Λέσβου. Δραστηριοποιήθηκε πολιτικά πολύ νέος και εντάχθηκε στις τάξεις της ΕΔΗΝ. Στα χρόνια της χούντας συνδέθηκε με τον Αλέκο Παναγούλη, του οποίου υπήρξε φίλος και συνεργάστηκε μαζί του μέχρι τον πρόωρο θάνατο του (1976), οπότε και εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ. Μιλά γαλλικά και ιταλικά. Είναι παντρεμένος και πατέρας μίας κόρης.
