Τα κείμενα του τόμου αυτού εκφράζουν το "πνεύμα της εποχής" μας, με την εγελιανή έννοια του όρου. Ο συγγραφέας τους, ως καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας, προσπάθησε με τα γραπτά του να εντοπίσει τους παράγοντες (ιστορικούς, κοινωνικούς, πολιτικούς κ.ά.), οι οποίοι έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην εγκαθίδρυση του καθεστώτος των "τεχνοκρατικών μνημονίων". Αυτό το "μετα-πολιτικό" καθεστώς των μνημονίων μέχρι σήμερα, το έτος 2019, δεν έχει διερευνηθεί σε θεωρητικό επίπεδο για δύο λόγους: πρώτον, το ίδιο το πολιτικό πράττειν εξακολουθεί να ορίζεται στο πλαίσιο του παλαιοκομματισμού (πελατεία και διαφθορά) και δεύτερον, η θεωρητική σκέψη για τη συγκρότηση και τη λειτουργία (δηλαδή η πολιτική επιστήμη) δεν διαθέτει νέα, σύγχρονα εργαλεία φιλοσοφικής επεξεργασίας του πολιτικού παρόντος.
Συμπερασματικά, εάν ως πολιτική κοινωνία δεν αντιληφθούμε ότι δημοκρατία και "μνημόνια" είναι πράγματα τα οποία δεν μπορούν έστω στοιχειωδώς να ενταχθούν στη διαλεκτική διαμεσολάβηση, τότε θα βρισκόμαστε πάντοτε στον "βαθμό μηδέν" της πολιτικής.
Ο Θεόδωρος Γεωργίου (1954) σπούδασε νομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και φιλοσοφία και κοινωνικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Είναι μαθητής του γερμανού φιλοσόφου Jurgen Habermas, με τον οποίο βρίσκεται σε γόνιμο θεωρητικό διάλογο. Εργάσθηκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο για την Κοινωνική Έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Αναγορεύτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας. Δίδαξε ως ειδικός επιστήμων αισθητική θεωρία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Διδάσκει ως ειδικός επιστήμων επιστημολογία των κοινωνικών επιστημών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Είναι μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και του Forum fur Philosophie (Bad Homburg, Γερμανία). Έχει συμμετάσχει σε διεθνή και ελληνικά συνέδρια φιλοσοφίας. Οι έρευνές του έχουν ως αντικείμενο την κοινωνική, ηθική και πολιτική φιλοσοφία, την φιλοσοφία της γλώσσας, την φιλοσοφία του πολιτισμού, την αισθητική θεωρία και την επιστημολογία των κοινωνικών επιστημών.
