[ ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ ]
ΧΡΟΝΟΣ
Αν και ο χρόνος μας
κινείται μονάχα προς το μέλλον
(χωρίς ποτέ του να το φτάνει)
η συνείδηση του χρόνου
κινείται μόνο προς το παρελθόν:
Αφού υπάρχω,
άρα υπήρχα.
Θα ήταν ωραία να μπορούσα να πω:
Αφού υπάρχω,
θα υπάρχω.
Όμως κάτι με συγκρατεί.
Ίσως ο Θεός του Μπόρχες
που "καραδοκεί στα ενδιάμεσα" των επαγωγών.
Όμως και προς τα πίσω πηγαίνοντας
(αν ως πίσω ορίσουμε το παρελθόν)
πόσα "άρα υπήρχα" χωράνε;
Δε θυμάμαι
τη στιγμή που δεν υπήρχα.
