Το "Στάλαγκ VI C" με τον υπότιτλο "Hμερολόγιο της ομηρίας", αφηγείται την καθημερινή ζωή των αιχμαλώτων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας. Πέρα από την ιστορική του αξία, αυτό το μυθιστόρημα διαθέτει αρετές μοναδικές: αμεσότητα, δύναμη, ζωντάνια στην περιγραφή των εικόνων και όλ' αυτά δοσμένα με μια λιτότητα αφοπλιστική.
Ο Όμηρος Πέλλας δίκαια κατέχει περίοπτη θέση στο χώρο της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, γιατί κατόρθωσε να δώσει με ανθρωπιά κι ευαισθησία αυτό το θέμα, που πολύ εύκολα θα μπορούσε να αποπνέει απλοϊκούς αισθηματισμούς και μελοδραματικό ύφος.
Και για να κατανοήσουμε το μέγεθος της αξίας αυτού του έργου και του λογοτέχνη Όμηρου Πέλλα, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι η ιστορία που τόσο υπόκωφα και υποβλητικά μας αφηγείται είναι κομμάτι της δικιάς του ζωής. Ίσως γι' αυτό είναι συγκλονιστικό.
Ο Όμηρος Πέλλας (ψευδώνυμο του Οδυσσέα Γιαννόπουλου) γεννήθηκε το 1921 στην Καϋμένη Γυναίκα (σημερινός Πρόδρομος) Τριφυλίας, από γονείς αγρότες. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο της Κυπαρισσίας και στη συνέχεια σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, απ' όπου αποφοίτησε το 1940.
Η κατοχή τον βρίσκει δάσκαλο σε χωριό της Έδεσσας. Οργανώνεται στο ΕΑΜ, συλλαμβάνεται το 1943 και αφού τον βασανίσουν, αφήνεται ελεύθερος λόγω ελλείψεως στοιχείων σε βάρος του. Το 1944 συλλαμβάνεται ξανά και τον στέλνουν όμηρο στην Γερμανία. Τη ζωή του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης περιγράφει στο μυθιστόρημα "Στάλαγκ VI C". Το 1945 γυρνά στην Αθήνα, όπου κάνει διάφορες ευκαιριακές δουλειές για να ζήσει. Συλλαμβάνεται και τον στέλνουν εξορία στην Ικαρία κι όταν έρχεται ο καιρός να επιστρατευθεί στέλνεται στη Μακρόνησο από όπου και απολύεται με τα μέτρα Ειρήνευσης. Στη συνέχεια τοποθετείται δάσκαλος σε χωριά του Νομού Πέλλης. Πέθανε το 1962 στη Σκύδρα όπου ζούσε με τη γυναίκα του.
Ο Όμηρος Πέλλας ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Έγραψε μελέτες σχετικές με τα παιδιά και την εκπαίδευσή τους: "Το βιβλίο και το παιδί", "Το παιδί και το παιχνίδι", "Το πρόβλημα της αγωγής των νέων" και άλλες για την τέχνη: "Εμείς το κοινό και οι καλλιτέχνες του καιρού μας", "Στοχασμός πάνω στην αφηρημένη τέχνη", δημοσιευμένες στο περιοδικό "Ζυγός". Έγραψε επίσης διηγήματα: "Άννα", "Καρφίτσες", "Σταυρούλα" (Κέδρος 1978), "Ανδρέας" (Στιγμή 1986), "Γέρο Λιάς", "Σταυρής" με το οποίο πήρε μέρος στον διαγωνισμό αντιστασιακού διηγήματος της "Επιθεώρησης Τέχνης".
Μη Διαθέσιμο
