Εννέα διηγήματα προέκυψαν από την πένα της Μαίρης Πετρολιά – Αμανίτη, γραμμένα με ύφος ξεκάθαρο και στην ίδια λιτή, ρέουσα γλώσσα που την χαρακτηρίζει. Με ειλικρίνεια και απλότητα μοιράζεται μαζί μας ιστορίες βγαλμένες από τη ζωή που ακροβατούν ανάμεσα από τη φαντασία, την αλήθεια, το παράλογο και το τυχαίο. Ο παλιός καθρέφτης γίνεται αφορμή να διαπιστώσει ο καθηγητής το λάθος. Η κακοποιημένη γυναίκα δεν διστάζει. Ένας έρωτας αιωρείται σε δωμάτιο νοσοκομείου. Πετυχημένος άντρας καταλήγει έρμαιο του Φόβου. Στριμμένος γέρος ταλαιπωρεί τους πάντες με το πείσμα και τις εμμονές του. Χάνει το πλοίο νεαρή φοιτήτρια και χαζεύει σε παλαιοπωλείο. Θεωρεί τον εαυτό του συγγραφέα ο πολιτικός μηχανικός που φέρνει μια γυναίκα στα όριά της. Συνταξιούχος δασκάλα αναμετριέται ασυναίσθητα με φημισμένο διακοσμητή. Παράξενη φιγούρα δίνει συνέντευξη σε μαθητευόμενη δημοσιογράφο. O αναγνώστης συμμετέχει σε ονειροφαντασίες, μοιράζεται ψήγματα αναμνήσεων. Διεισδύει στο παρελθόν των ηρώων, το παρακολουθεί να επηρεάζει το παρόν, να αγγίζει το μέλλον. Καθώς κινούνται ανάμεσα στο πραγματικό και το εξωπραγματικό, διαπιστώνει ότι –όπως και στη δική του τη ζωή– το απροσδόκητο ανατρέπει σχέδια, πυροδοτεί όνειρα, μεταβάλλει τη ζωή τους. Χαίρεται με τα επιτεύγματά τους, συγκινείται με τα παθήματά τους, προβληματίζεται με τις επιλογές τους και γιατί όχι, αφήνεται να παίρνει μέρος, ανάλογα με τη δική του οπτική, στην εξέλιξη κάθε ιστορίας.
