1940. Χρονιά ιστορική για την πατρίδα μας. Αρχές καλοκαιριού, η μικρή Κατερίνα φτάνει μαζί με τον αδελφό της στο νησί. Ανυπομονεί να ξαναδεί τον πέτρινο πύργο του παππού και της γιαγιάς. Λαχταράει να πέσει στην αγκαλιά τους. Μα πάνω απ΄ όλα ονειρεύεται τις απίθανες διακοπές παρέα με τους καλοκαιρινούς της φίλους.
Όμως από την πρώτη κιόλας μέρα νιώθει πως το νησί που την υποδέχεται δεν είναι πια το ίδιο. Κάτι αλλόκοτο συμβαίνει. Τι είναι αυτός ο παράξενος φόβος που σκιάζει τα μάτια των μεγάλων; Γιατί η εξοχή είναι έρημη και άφαντα τα παιδιά; Ποια είναι αυτή η αόρατη απειλή που ταράζει την ηρεμία του Μονόπετρου και τη σιγουριά του πέτρινου πύργου; Προσπαθεί να βγάλει κάποια άκρη, αλλά δεν τα καταφέρνει. Ώσπου έρχεται ο πόλεμος, φτάνει και μέχρι το νησί. Και τότε, σιγά σιγά, αρχίζει να καταλαβαίνει.
Ένα βιβλίο αντιπολεμικό, ανθρώπινο και τρυφερό.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σάμο, όπου τελείωσε τις γυμνασιακές της σπουδές. Αργότερα ήρθε στην Αθήνα και εργάστηκε δύο χρόνια σε εφημερίδα και δέκα στην Εθνική Τράπεζα. Συγχρόνως πήρε το πτυχίο της στα αγγλικά. Με το παιδικό βιβλίο ασχολείται από το 1973. Είναι μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Επίσης, από το 1998 έως το 2001, καθώς και από το 2009 έως το 2010, ήταν μέλος της Κριτικής Επιτροπής του Υπουργείου Πολιτισμού για τα Κρατικά Βραβεία της Παιδικής Λογοτεχνίας.
