Στο βασίλειο του Αργαίου

Στις 14 Νοεμβρίου 1914 συλλαμβάνεται ο Έλληνας επιχειρηματίας και διερμηνέας του γαλλικού προξενείου της Μερσίνας Δημήτριος Σάτηρ. Κατηγορείται από τους Τούρκους για την πατριωτική του δράση και εκτοπίζεται στην Καισαρεία, όπου φτάνει μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι. Η αναγκαστική διαμονή του στην πρωτεύουσα της Καππαδοκίας, αλλά και σε άλλες γύρω πόλεις και χωριά, διαρκεί ως τον Οκτώβριο του 1918, δηλαδή σχεδόν ως το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και συμπίπτει με καταιγιστικές εξελίξεις στην καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία.  Άνθρωπος της δράσης αλλά και του πνεύματος, ο Δημητρός Σάτηρ βιώνει έντονα τα συγκλονιστικά γεγονότα αυτής της περιόδου και αφηγείται στο ημερολόγιό του με ακρίβεια τα όσα διαδραματίζονται γύρω του, με αποκορύφωμα το μεγάλο διωγμό των Αρμενίων που ξεκινά την άνοιξη του 1915 και βαστά περίπου ενάμιση χρόνο. Παράλληλα ζει ένα μεγάλο έρωτα με τραγικό τέλος που χάραξε ανεξίτηλα για πάντα τη ζωή του. Στις ημερολογιακές καταγραφές και αφηγήσεις του Σάτηρ ζωντανεύουν ξανά πολλοί από τους πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής της Τουρκίας, όπως ο Εμβέρ, ο Ταλαάτ, ο Τζεμάλ, αλλά και απλοί άνθρωποι του λαού και της καθημερινής ζωής. Εικονογραφούνται σεβάσμιες μορφές, σαν αυτή του Μητροπολίτη Ιωάννη Αναστασιάδη, και καυτηριάζονται συμβιβασμένοι ιερωμένοι, όπως ο Καισαρείας Νικόλαος. Μνημονεύονται αγνοί πατριώτες, σαν τον ντοκτόρ Αρχάγγελο, και μυστικοί πράκτορες, σοφοί δάσκαλοι και διανοούμενοι, σαν τον Παύλο Καρολίδη ή τον Αναστάσιο Λεβίδη, αλλά και μικροί μαθητές των ελληνικών σχολείων της πατρίδας του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου του Θεολόγου. Πάνω απ' όλα όμως αναβιώνει στο βιβλίο τούτο όλος αυτός ο ξεχασμένος κόσμος των Ρωμιών της Καισάρειας, του Έβερεκ, του Ανδρονικείου, του Ταλάς, του Ζιντζίντερε, που κατάφερε να διατηρήσει στα βάθη της Ανατολής, αν όχι πάντα τη ρωμαίικη γλώσσα, τουλάχιστον τη θρησκεία του, πάνσεπτη κιβωτό της εθνικής του συνείδησης.