Στο βιβλίο αυτό ο Έλληνας διπλωμάτης και λογοτέχνης θέλησε να καταγράψει, ως αυτόπτης μάρτυρας, τα βιώματα και τις αναμνήσεις του από τα τέσσερα χρόνια που έζησε στη Βουλγαρία. Στάθηκε με καθαρό βλέμμα και με συμπάθεια σε συγκλονιστικές μέρες των Βαλκανίων και ένιωσε τις αγωνίες και ελπίδες των κατοίκων τους. Και στο μέτρο των δυνατοτήτων, που του παρείχε η θέση του πρέσβη, καλλιέργησε πνεύμα αλληλοκατανόησης και συνεργασίας μεταξύ των λαών της Ελλάδας και της Βουλγαρίας.
Γεννήθηκε στα Γιάννινα από γονείς Ηπειρώτες. Εισήλθε στη Διπλωματική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών το 1958 και υπηρέτησε στις εξής θέσεις: Υποπρόξενος στη Ν. Υόρκη και στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ, Α Γραμματέας στην Ελληνική Πρεσβεία της Κύπρου (1964-1967), Επιτετραμμένος της Πρεσβείας στη Ν. Αφρική, Τμηματάρχης Αμερικανικών Υποθέσεων στο ΥΠΕΞ, Σύμβουλος Πρεσβείας Λονδίνου και Καΐρου, Διευθυντής Διοικητικών και Δικαστικών Υποθέσεων στο ΥΠΕΞ και Προϊστάμενος στη Διεύθυνση Αποδήμου Ελληνισμού στο ΥΠΕΞ (1980-1981), Πρέσβης της Ελλάδος στη Νορβηγία (1982-1987), στη Βουλγαρία (1987-1992) και στο Βατικανό (1992-1996). Έχει τιμηθεί με τον Μεγαλόσταυρο του Νορβηγικού Τάγματος του Βασιλέως Olaf, τον Μεγαλόσταυρο του Πάπα ΙΧ, τον Μεγαλόσταυρο του Βουλγαρικού Τάγματος Madarski, τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος Αξίας της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας,κ.ά. Ως Διευθυντής Απόδημου Ελληνισμού επιμελήθηκε την έκδοση του τόμου "Έλληνες καλλιτέχνες του εξωτερικού" εκδ. Εκδοτική Αθηνών και ίδρυσε το Μουσείο του Ελληνοαμερικανού γλύπτη Πολύγνωτου Βαγή στη Θάσο. Διδάσκει "πολιτιστική διπλωματία" στη Διπλωματική Ακαδημία - ΥΠΕΞ.
