Έκανα ένα αβέβαιο βήμα μπροστά σαν υπνωτισμένος, νιώθοντας το αίμα να φεύγει απ' το κεφάλι μου. Τι μου συνέβαινε; Ήταν σύμπτωση το ότι μετά το δυστύχημα γινόμουν μάρτυρας όλο και πιο αλλόκοτων περιστατικών; Ή απλά, απ' το σημείο εκείνο και μετά, ήμουν ικανότερος στο να αντέξω, να αφομοιώσω τα όσα θα μου αποκαλύπτονταν; Ήταν λες και οι αισθήσεις μου μάθαιναν να ανιχνεύουν το απόλυτο σκοτάδι κι εκεί, στις σκιές, μια κρυφή ζωή ξετυλιγόταν, απαιτούσε το μερίδιό της στην πραγματικότητα...
Ο Περικλής Μποζινάκης γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα με τη γυναίκα του και το μικρό τους γιο. Ασχολήθηκε από νωρίς με τις εκδόσεις, τις γραφικές τέχνες και τη ζωγραφική. Έκανε τον πωλητή βιβλίων και εργάζεται ακόμη σε ατελιέ γραφικών τεχνών. Για ένα μεγάλο διάστημα εργάστηκε ως μουσικός.
Παρ' όλα αυτά, το γράψιμο ήταν πάντα η κύρια ασχολία του, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του πρώιμου υλικού του εγκαταλείφθηκε ή και καταστράφηκε από τον ίδιο.
Τα τελευταία χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί πρωτίστως με τη λογοτεχνία, αναπτύσσοντας μια ιδιόρρυθμη, ανησυχητική φιλοσοφία που μυθοπλαστικά κινείται στο χώρο του φανταστικού, και ανιχνεύει σκοτεινές περιοχές της ανθρώπινης ύπαρξης - προς το παρόν με τη μορφή διηγημάτων.
Έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων "Σκοτεινά ανέκδοτα και ιστορίες εφιαλτών" (2002) και "Στο λυκόφως, εκείνα" (2003) από τις εκδόσεις "Futura". Το 2007 εκδόθηκε η τρίτη συλλογή διηγημάτων του με τίτλο "Ζώνη ερήμωσης" από τις εκδόσεις Νεφέλη. Το 2008 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα "Απόκρημνος χρόνος".
