"Χορεύω µε µάτια κλειστά,
µε τα χέρια απλωμένα!
Σε χίλιους κύκλους το κορμί µου
χαράζει τον αέρα µε λέξεις,
γράφοντας και πάλι
µια σύγχρονη τραγωδία:
Η Εκάβη, η Μήδεια εγώ,
η Ηλέκτρα, η Κασσάνδρα εγώ,
Πηνελόπη και Ελένη εγώ!"
(απόσπασμα από το βιβλίο)
"Στα ποιήματα πρέπει τα πάντα να είναι αταίριαστα,
και όχι όπως αρμόζει στους ανθρώπους."
(Άννα Αχμάτοβα)
Η ποίηση της Ηλέκτρας Στρατωνίου αποτελεί µια διαφορετική γυναικεία φωνή στο πεδίο του έντεχνου λόγου και είναι προϊόν ατέρμονων αναζητήσεων και εμπειριών στο χώρο της πραγματικότητας και του συναισθήματος.
Με λέξεις καλοακονισμένες, μεστές, αιχμηρές και µε υποβλητικό ύφος δίνει το στίγμα της δύσκολης σημερινής πραγματικότητας, εκφράζοντας παράλληλα την ευαίσθητη γυναικεία ψυχή.
Η Ηλέκτρα Στρατωνίου εκφράζει -τελικά- µε λέξεις αυτό που όλοι σκέφτονται, αλλά δεν τολμούν να πουν...
Η Ηλέκτρα Στρατωνίου γεννήθηκε στη Χαλκιδική, αλλά έζησε και μεγάλωσε σε διάφορα µέρη της Ελλάδας. Άρχισε να γράφει από πολύ νεαρή ηλικία, ενώ μοιραία αποδείχθηκε η συνάντησή της κατά τα χρόνια της δικτατορίας µε τον μεγάλο ποιητή Γ. Ρίτσο, ο οποίος άκουσε μερικά από τα ποιήματά της και την ενθάρρυνε να συνεχίσει το γράψιμο. Σε ηλικία είκοσι ετών πήγε στη Γερμανία όπου έζησε τρία χρόνια ασχολούμενη µε τις Τέχνες και τα Γράμματα, ενώ παράλληλα εργαζόταν σε γερμανική ημερήσια εφημερίδα. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα δραστηριοποιήθηκε στο χώρο του Πολιτισμού. Το 1989 εκδόθηκε στη Γερμανία η πρώτη της ποιητική συλλογή. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
