Άπειρα είναι τα βιβλία που έχουν γραφτεί για τον Μαρξ, τη θεωρία του ιστορικού υλισμού και τον Μαρξισμό. Ελάχιστα εντούτοις είναι εκείνα που αφορούν τη σχέση της μαρξιστικής θεωρίας με το πεδίο των διεθνών σχέσεων.
Είναι εκ πρώτης όψεως λογικό αφού οι διεθνείς σχέσεις και οι ανταγωνισμοί των εθνών δεν απασχολούν τον Μαρξ παρά ευκαιριακά και δεν βρίσκουν τη θέση τους στον πυρήνα της θεωρίας του.
Μια κοσμοθεωρία εν τούτοις που ενώ φιλοδοξεί να εξηγήσει το ιστορικό γίγνεσθαι υποβαθμίζει τους εθνικούς ανταγωνισμούς, πάσχει από μια εγγενή αντίφαση που διαβρέχει ολόκληρο τον ιστό της θεωρίας.
Οι αντιφάσεις του Μαρξ στον τομέα αυτόν είναι ολοφάνερες και όλα τα αδύνατα σημεία της κοσμοθεωρίας του βρίσκονται στο πεδίο των διεθνών σχέσεων με πρώτο και σημαντικότερο τον υποβαθμισμένο ρόλο που επιφυλάσσει στο έθνος-κράτος στην διαμόρφωση του ιστορικού γίγνεσθαι.
Την ίδια στιγμή διαπιστώνουμε ότι η θεωρία παρά τις αστοχίες της, προκάλεσε τη ριζική αναδιάταξη του διεθνούς πεδίου όχι μόνο στον εικοστό αιώνα όπου κυριαρχούσε ο Μαρξισμός αλλά και σήμερα που η κατάρρευση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας επέτρεψε την επιτάχυνση της παγκοσμιοποίησης και την επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού.
Οι διαπιστώσεις αυτές λειτούργησαν ως πρόκληση. Ήταν η σπίθα που προκάλεσε την ανάφλεξη, θέλησα να ξαναδιαβάσω τον Μαρξ για να δω από κοντά τη σχέση ανάμεσα στη θεωρία του και τις Διεθνείς σχέσεις.
Ο Κωνσταντίνος Λυμπερόπουλος μετά τις σπουδές του, Νομικά, Οικονομικά, Κοινωνιολογία και Διεθνείς Σχέσεις στην Αθήνα και το Παρίσι, έγινε δεκτός στη Διπλωματική Υπηρεσία το 1960. Υπηρέτησε στην Κωνσταντινούπολη, στο Βελιγράδι, στο Τόκιο, στη Μόσχα, στις Βρυξέλλες ως μόνιμος αντιπρόσωπος στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 1985 έως το 1990 καθώς και στο Κέντρο από το 1990 έως το 1993 Γενικός Διευθυντής Πολιτικών Υποθέσεων. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό υπηρεσία, το 1995 ασχολείται με την έρευνα και τη συγγραφή. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες καθώς και βιβλία "Η μεσογειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης", Ι. Σιδέρης, 1996, "Η σύγκρουση. Η Ισλαμική πρόκληση και οι στρατηγικές της δύσης", Ι. Σιδέρης, 2000 και "Η αρπαγή της Ευρώπης", Παπαζήσης 2005.
