Είναι εν γένει αποδεκτό ότι η εποχή μας χαρακτηρίζεται από φαινόμενα πολυπλοκότητας, αβεβαιότητας, αλληλεξάρτησης και αστάθειας. Και ότι οι ηγέτες και τα στελέχη των επιχειρήσεων καλούνται συχνά να αποφασίσουν, αλλά κυρίως να διοικήσουν ή να αλλάξουν τις επιχειρήσεις, μέσα σε μια ατμόσφαιραα και ένα ευρύτερο κλίμα ασάφειας και απροσδιοριστίας.
Το ίδιο συμβαίνει και με όλους εκείνους οι οποίοι επιχειρούν να πραγματοποιήσουν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο χώρο της οικονομίας και της κοινωνίας. Βρίσκονται συνήθως μπροστά σε φαινόμενα και αντιδράσεις που δεν είχαν υπολογίσει ή βλέπουν τις αλλαγές που πραγματοποιούν να ξεπερνιούνται με ταχύτητα και τις ελπίδες για καλύτερα αποτελέσματα να διαψεύδονται στην πράξη.
Η στρατηγική διοίκηση ως αντίληψη αντιμετώπισης των προβλημάτων των επιχειρήσεων, αλλά και των αλλαγών και καταστάσεων γενικότερα, προέκυψε από την ανάγκη κατανόησης των δυσκολιών και των αποτυχιών που συνήθως παρουσιάζονται σε πρακτικό επίπεδο. Και υποστηρίζει ότι η ανάπτυξη των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων πρέπει να γίνεται μέσα σε ένα πλαίσιο όπου όλα τα δεδομένα -στατιστικά, αριθμητικά, παραμετρικά- αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης αντίληψης με χαρακτηριστικά πολυπλοκότητας και ασάφειας, η οποία δεν ενθαρρύνει τις γραμμικότητες, τις δυνατότητες στατιστικών προβλέψεων και τις απόψεις της κοινωνικής μηχανικής, ενώ, αντίθετα, αναδεικνύει τις διαστάσεις της δυναμικότητας των συστημάτων, τα εναλλακτικά σενάρια και τις αναστοχαστικές διαδικασίες και πράξεις. [...]
Ο Δημήτρης Β. Παπούλιας γεννήθηκε το 1939 στο Ψάρι Τρικολώνων Αρκαδίας. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Την περίοδο 1959-1964 συμμετείχε στο φοιτητικό κίνημα μέσα από τις οργανώσεις της ΕΔΑ. Το 1968 εγκατέλειψε την Ελλάδα και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα της επιχειρησιακής έρευνας στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης (1968-1970). Το 1976 αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Εργάστηκε στην Ιταλία και τη Μεγάλη Βρετανία ως ερευνητής και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1978. Από το 1989 διδάσκει επιχειρησιακή έρευνα και στρατηγική μεγάλων επιχειρήσεων στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα με την ακαδημαϊκή καριέρα του, εργάστηκε σε νευραλγικές κρατικές θέσεις: σύμβουλος του υπουργού Γεωργίας Κ. Σημίτη, γενικός γραμματέας ΔΕΚΟ του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, υποδιοικητής της ΕΤΒΑ, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ΟΤΕ και της ΔΕΗ. Έχει δημοσιεύσει πλήθος εργασιών σε επιστημονικά περιοδικά του εξωτερικού και έχει γράψει και επιμεληθεί, σε συνεργασία και με άλλους, βιβλία για την οργάνωση, τη διοίκηση και τη στρατηγική μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς και για τη βελτίωση της λειτουργίας του κράτους και των δημοσίων επιχειρήσεων. Την περίοδο 1991-2001 διετέλεσε πρόεδρος του Ομίλου Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας μας (ΟΠΕΚ).
