Η λεγόμενη Cambridge Controversy των δυο Cambridges σχετικά με το κεφάλαιο, αποτέλεσε την τελευταία μεγάλη συζήτηση στο πεδίο της οικονομικής θεωρίας μετά την εν τοις πράγμασι διεξαχθείσα συζήτηση μεταξύ Keynes και κεϋνσιανών αφ’ ενός και Νεοκλασικών αφ’ ετέρου πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η μελέτη του καθηγητή Γιώργου Σταμάτη παρουσιάζει αυτή τη διαμάχη και απαντά με στοιχεία και επιστημονική μέθοδο στη θεωρία της οριακής παραγωγικότητας των συντελεστών παραγωγής ως θεωρία της λειτουργιακής κατανομής του εισοδήματος, επιχειρώντας μια κριτική τόσο της νεοκλασικής, όσο και της νεορικαρδιανής οικονομικής θεωρίας.
Για τους κλασικούς οικονομολόγους, τον Adam Smith και τον David Ricardo, ήταν αυτονόητο ότι το καθαρό κοινωνικό προϊόν μιας χώρας σε μια ορισμένη περίοδο είναι προϊόν της εργασίας που ξοδεύτηκε για την παραγωγή του. Το ίδιο βέβαια και για τον Marx. Ακόμη κι ένας πολιτικά εξαιρετικά συντηρητικός οικονομολόγος όπως ο Keynes, παραδέχεται ότι το παραγόμενο προϊόν είναι προϊόν της εργασίας και ότι το κεφάλαιο, δηλ. οι ιδιοκτήτες του, οι καπιταλιστές, ιδιοποιούνται ένα μέρος από αυτό.
Το κυρίαρχο ρεύμα της αστικής οικονομικής επιστήμης, η λεγόμενη νεοκλασική ή μαρζιναλιστική σχολή, ισχυρίζεται αντιθέτως ότι, το καθαρό προϊόν κάθε περιόδου είναι προϊόν των λεγόμενων συντελεστών παραγωγής, του κεφαλαίου και της εργασίας, και ότι, το κεφάλαιο παράγει τα κέρδη και η εργασία τους μισθούς.
Στο βιβλίο του ο Γ. Σταμάτης αναδεικνύει τη λαθεμένη αυτή θεώρηση, ακώντας κριτική στις θεωρίες αυτές μέσα από μαθηματική και οικονομική-θεωρητική προσέγγιση του ζητήματος.
Ο Γιώργος Σταμάτης διετέλεσε καθηγητής Οικονομικής θεωρίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου και δίδαξε στο διάστημα 1979-2008. Σπούδασε Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου και είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βρέμης. Τη δεκαετία του 1970 δίδαξε στα Πανεπιστήμια της Γοτίγγης, της Βρέμης και του Κασέλ. Είναι γνωστός διεθνώς για τις εργασίες του στη νεοκλασική, κεϊνσιανή, νεοκαρδιανή και μαρξιστική οικονομική θεωρία καθώς και στη θεωρία των γραμμικών συστημάτων παραγωγής. Υπήρξε εκδότης των περιοδικών "Hefte fur Politische Okonomie", "Τεύχη Πολιτικής Οικονομίας" και του δίγλωσσου (ελληνικά και αγγλικά) "Πολιτική οικονομία (Political Economy). Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από είκοσι βιβλία (στα ελληνικά και στα γερμανικά) και περί τα εκατό άρθρα σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά οικονομικά περιοδικά.
Τέλος έχει επιμεληθεί πολλούς συλλογικούς τόμους και έχει μεταφράσει Μarx στα ελληνικά.
