Συνέχεια, αλλαγή κι πρόοδος

Το παράδειγμα των τεχνών - Δίγλωσση έκδοση: Ελληνικά - Αγγλικά
Συγγραφέας : Kemp Martin
Μεταφραστής : Κανιάρη, Ασημίνα
Επιμελητής : Δημάκου Μάρω
Εκδότης : Γαβριηλίδης
Έτος έκδοσης : 2014
ISBN : 960-576-159-2
Σελίδες : 128
Σχήμα : 17x12
Κατηγορίες : Τέχνη - Ερμηνεία και κριτική Φιλοσοφία, Σύγχρονη

9.59 € 6.62 €




Western Culture, at least from the period of the Enlightenment onwards, proceeded in ways heavily contingent on the notions of evolution and progress. And the relation between these two terms (and terms we call them as they function also as tools with which thinking, analytic reason and Knowledge concerned with truth and reality became developed) is evident. Less evident, at least in the case of "progress", if compared to "evolution", is a fundamental assumption underpinning their usage, namely that "movement", as a notion implied by both, refers to "forward" action, and to one's movement to a state which is "better" than the one which has already existed - in other words, to, and towards, something better than the pre-existing one in a linear time continuum. (And such an idea about time is embodied quite literally in the Greek word progress, "πρόοδος", if understood it as a composite word consisting of the word "οδός" meaning a "route". The word "οδός", "route" describes a space devoted to the mobility of people.)
Η δυτική κουλτούρα, τουλάχιστον από τον Διαφωτισμό και μετά, πορεύθηκε βασιζόμενη σε αντιλήψεις που εξυφάνθηκαν στον καμβά των εννοιών της εξέλιξης και της προόδου. Και η σχέση μεταξύ των δύο αυτών όρων (γιατί αυτές οι δύο έννοιες είναι και όροι, αφού λειτουργούν και ως εργαλεία με βάση τα οποία αναπτύσσεται η σκέψη, η αναλυτική λογική και η Γνώση σχετικά με την αλήθεια και την πραγματικότητα), είναι πρόδηλη. Η "πρόοδος" όμως κρύβει πολύ λιγότερο από την "εξέλιξη" το ότι εδράζεται σε μια προϊδέαση-προκατάληψη σύμφωνα με την οποία η "κίνηση" που υποδηλοί γίνεται προς τα "εμπρός", δηλαδή σε κάτι "καλύτερο" απ' αυτό που προυπήρξε - μ' άλλα λόγια, σε κάτι καλύτερο από κάτι άλλο που υφίστατο σε προηγούμενο/πρότερο χρόνο. (Και την ιδέα περί της εν λόγω κίνησης, την υποδηλοί ακόμα και το δεύτερο συνθετικό της λέξης, αφού η "οδός" είναι ένας εκτενούς μορφής χώρος που λειτουργεί ως πεδίο που υφίσταται μόνο και μόνο για να προσφέρεται στους εν κινήσει ανθρώπους.)







e-mail Facebook Twitter