Συνομιλίες με τους πατέρες της ερήμου

Μετά την έκδοση των δέκα πρώτων Συνομιλιών με τους Πατέρες της ερήμου, τις οποίες με τη βοήθεια και τη Χάρη του Θεού έχω συνθέσει για να ικανοποιήσω τις επίμονες παρακλήσεις των θεοφιλών επισκόπων Ελλαδίου και Λεοντίου, αφιέρωσα επτά επόμενες στον επίσκοπο Ονωράτο, το όνομα του οποίου εμφαίνει τη χάρη και την αρετή του, καθώς και στον ευλαβή διάκονο του Χριστού Ευχέριο. Νομίζω λοιπόν, ότι οφείλω τώρα να αφιερώσω άλλες τόσες Συνομιλίες σ' εσάς, τους αγίους αδελφούς, τον Ιοβινιανό, τον Μινέρβιο, τον Λεόντιο και τον Θεόδωρο. Κι αυτό, γιατί ο τελευταίος από σας εισήγαγε στην επαρχία της Γαλατίας αυτό τον άγιο και εξαίρετο τρόπο της κοινοβιακής ζωής, με όλη την ακρίβεια και με όλες τις παραδόσεις των οσίων Πατέρων. Οι άλλοι τρεις επίσης, με τις διδαχές και την καθοδήγησή σας, κατευθύνατε τους μοναχούς, να επιλέξουν τον κοινοβιακό τρόπο ζωής, και το σπουδαιότερο, να ποθήσουν φλογερά τον υπέροχο βίο των αναχωρητών Πατέρων.

Επειδή, οι άγιοι Πατέρες, οι λόγοι των οποίων καταγράφονται σ' αυτές τις "Συνομιλίες" εκφράζονται τόσο διακριτικά και τόσο συνετά, οι "Συνομιλίες" είναι εξίσου κατάλληλες και για τους κοινοβιάτες και για τους αναχωρητές. Αρμόζουν δηλαδή και στους δύο τρόπους ζωής που φροντίσατε να καλλιεργηθούν σε όλες τις περιοχές της Δύσης, μέχρι ακόμα και στα νησιά, επανδρώνοντας τα ιερά καθιδρύματα με πλήθος αδελφών. Μ' άλλα λόγια οι "Συνομιλίες" αυτές θα βοηθήσουν, όχι μόνο αυτούς που υπομένουν υποταγμένοι στη ζωή των Κοινοβίων και φέρουν τον ένδοξο ζυγό της υπακοής, αλλά κι εκείνους που έχουν αποσυρθεί λίγο πιο πέρα από τα Κοινόβιά σας, θέλοντας να δοκιμασθούν στην αναχωρητική ζωή.

Σ' αυτούς τους τελευταίους, δηλαδή στους αναχωρητές, η άσκησή σας και οι κόποι σας έχουν ήδη προσφέρει ένα τεράστιο πνευματικό κεφάλαιο. Αυτοί ασκούνται όπως και οι παλιοί Γέροντες και έτσι είναι προετοιμασμένοι να δεχθούν πιο εύκολα τις προτροπές και τη διδαχή των οσίων Γερόντων. Μ' αυτό το βιβλίο, που περιέχει τις Συνομιλίες μαζί τους, οι μοναχοί θα φιλοξενούν, κατά κάποιο τρόπο, μέσα στα κελιά τους, αυτούς τους ίδιους τους Πατέρες και θα απολαμβάνουν καθημερινά τη συνομιλία μαζί τους, κάνοντάς τους ερωτήσεις και ακούγοντας τις απαντήσεις τους. Έτσι, δεν θα βαδίζουν με οδηγό το λογισμό τους στη δύσκολη, την σχεδόν άγνωστη εδώ και γεμάτη κινδύνους μοναχική ζωή, ακόμα και αν αυτοί ζουν σε τόπους όπου σφύζει η πνευματική ζωή και αφθονούν τα παραδείγματα. Θα μάθουν τέλος οι αναγνώστες αυτών των Συνομιλιών να οδηγούνται ασφαλέστερα από τους λόγους των Πατέρων εκείνων, οι οποίοι γαλουχήθηκαν στα νάματα της αρχαίας παράδοσης. Θα πορευθούν με γνώμονα αυτούς που ακολούθησαν την κλήση τους με αυταπάρνηση και ζήλο και που καρποφόρησαν πλούσια, προσφέροντας τώρα στους νεότερους τα δράγματα της μακροχρόνιας πείρας τους.