Οι "Σύντομες συνεντεύξεις με απαίσιους άντρες" είναι μια συλλογή 23 κειμένων που εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1999. Τα κείμενα, προερχόμενα από την ιδιοφυή γραφίδα του David Foster Wallace, εύλογα δεν κατατάσσονται σε μία συγκεκριμένη κατηγορία, όπως αυτή του γραμμικού διηγήματος, αλλά, αντίθετα, φλερτάρουν με τα είδη και αφήνουν το μοναδικό τους αποτύπωμα. Αν και πρωταγωνιστές των ιστοριών είναι οι σύγχρονοι άντρες, η επιθετική τους αρρενωπότητα και ο σεξισμός που αυτή αναδίδει, τα κείμενα είναι διαποτισμένα από την ειρωνεία, το μαύρο χιούμορ και το βαθύ αίσθημα της μοναξιάς - γνώριμα χαρακτηριστικά στον τρόπο γραφής του Wallace.
Ο Ντέιβιντ Φόστερ Ουάλας (1962-2008), γεννήθηκε στo Ithaca της Ν. Υόρκης. Σπούδασε αγγλική γλώσσα και φιλοσοφία στο Amherst College (1985), δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα (1987), και παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα φιλοσοφίας στο Χάρβαρντ, χωρίς να τελειώσει τις σπουδές του. Αργότερα δίδαξε ο ίδιος δημιουργική γραφή στο Illinois State University και στο Κολέγιο Pomona, στο Claremont της Καλιφόρνια. Έγινε γνωστός στη λογοτεχνία με τα "σκοτεινά", ευφάνταστα αφηγήματά του "The Broom of the System" (μυθιστόρημα, 1987), "Girl with Curious Hair" (ιστορίες, 1989), "Infinite Jest" (μυθιστόρημα, 1996), "Brief Interviews with Hideous Men" (ιστορίες, 1999) και "Oblivion" (ιστορίες, 2004), που έκαναν ένα μέρος των κριτικών να τον θεωρήσουν τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στον Thomas Pynchon, τον Don DeLillo και τους μεταμοντέρνους συγγραφείς της νεώτερης γενιάς. Δημοσίευσε, επίσης, δοκίμια όπως το "Everything and More: A Compact History of Infinity" (2003), μια συνοπτική ιστορία της μαθηματικής έννοιας του "απείρου". Έχει τιμηθεί μεταξύ άλλων, με τα βραβεία "MacArthur Fellowship", "Lannan", το βραβείο "Aga Khan" του περιοδικού "The Paris Review" κ.ά. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του υπέφερε από κατάθλιψη. Βρέθηκε απαγχονισμένος στο σπίτι του στην Καλιφόρνια, την Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008 και ο θάνατός του αποδόθηκε σε αυτοκτονία.
