Το σύγγραμμα «Σύστημα Ποινικού Δικαίου» εμπεριέχει σε έναν τόμο την ύλη τουλάχιστον τεσσάρων ενοτήτων:
• του Γενικού Ποινικού Δικαίου,
• του Ειδικού Ποινικού Δικαίου,
• της Ποινικής Δικονομίας,
• αλλά και της Σύνθεσης Ποινικού Δικαίου/Ποινικής Δικονομίας.
Η ύλη δίδεται με τη μορφή πρακτικών θεμάτων με ενδεικτικές και ευσύνοπτες, αλλά περιεκτικές απαντήσεις που συναρμονίζουν τις διαφορετικές θεωρητικές και νομολογιακές πτυχές των θεμάτων.
Επιδιώκονται η ενίσχυση της νομικής σπουδής του Ποινικού Δικαίου, αλλά και η καταγραφή των πλέον σημαντικών ζητημάτων του πολυσχιδούς κλάδου, ως όχημα για περαιτέρω έρευνα και διάλογο, ενώ παράλληλα αναδεικνύεται η σύνδεση του Ποινικού Δικαίου με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο Παναγιώτης (Πάνος) Γαλάνης είναι νομικός, απόφοιτος και νυν Υποψήφιος Διδάκτωρ Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ, από την οποία απέκτησε με άριστα πτυχίο Νομικής και μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης (ΜΔΕ) στο Δίκαιο του Περιβάλλοντος, ενώ πραγματοποιεί και σπουδές στο Τμ. Ψυχολογίας ΕΚΠΑ. Ομιλεί αγγλικά και γαλλικά. Στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται το Δημόσιο Δίκαιο, η Πολιτική Φιλοσοφία, η Ψυχολογία. Έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε πλήθος συνεδρίων συναφών αντικειμένων, λ.χ. Φιλοσοφίας, Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης, Ψυχολογίας, σε αρκετούς φορείς-ΑΕΙ κλπ. της χώρας, όπως ΕΚΠΑ, ΕΜΠ, ΑΠΘ. Επιπρόσθετα, έχει προβεί σε πληθώρα δημοσιεύσεων μελετών που άπτονται των ως άνω ενδιαφερόντων του σε νομικά κυρίως (π.χ. Περιβάλλον και Δίκαιο, Εφαρμογές Δημοσίου Δικαίου, Θεωρία και Πράξη Διοικητικού Δικαίου, Ευρωπαϊκό Δίκαιο κλπ.) αλλά και λοιπά περιοδικά και έχει δημοσιεύσει και ηλεκτρονικές μελέτες (π.χ. στο site constitutionalism) και μελέτες σε πρακτικά συνεδρίων. Συγγράφει και επιμελείται, επίσης, μελλοντικά συγγράμματα τόσο νομικά όσο και ψυχολογίας. Το πρώτο του σύγγραμμα αφορά το Δίκαιο Περιβάλλοντος. Στον δε ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με τη φωτογραφία, τον αθλητισμό, τη λογοτεχνία και διατηρεί προσωπικό κανάλι στο YouTube με επιστημονικά θέματα και στα λοιπά κοινωνικά δίκτυα. Ως θεμελιώδη αρχή της επιστημονικής σκέψης και δράσης εκλαμβάνει τη διεπιστημονικότητα, που αίρει τους κλαδικούς περιορισμούς και επιβάλλει θέαση κάθε θεωρίας υπό το πρίσμα των πορισμάτων των λοιπών επιστημών. Χρέος δε του επιστήμονα θεωρεί όχι την αναμόχλευση και αναπαραγωγή υπαρχουσών απόψεων αλλά, έχοντας αυτές ως απαρχή, να εξαχθεί σε νέα ανεξερεύνητα πεδία και να διανθίσει την υπάρχουσα βιβλιογραφία διά της συγγραφής και των πράξεών του.
Μη Διαθέσιμο
